कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

लिहिले आजवर खूप, काही राहून गेले बापावरती लिहायचे, थोडे राहून गेले …   रोज सकाळी घाईत चेहरा पाहून जाई थकून येतो बाळ जेव्हा झोपून जाई असाच झालो मोठा डोळे सांगून गेले बापावरती लिहायचे, थोडे राहून गेले …   कष्ठ उपसले आईची त्या कदर होती लाड पुरवले बापाने ती उधार होती हात फिरवला जेव्हा डोई कळून आले […]

मोहरली ही लेखणी काव्यात नित्य रमली लेखणी माझी देखणी काव्य सुमे स्फुरली ।।१।। परखड बोलते ही शब्दवार करते ही झरझर स्त्रवते ही जहाल वाटते ही ।।२।। तोलून मापून भाव योजून मोजून घाव व्यक्त होई भरधाव जपूनच हो राव ।।३।। अग्रलेख नित्य लिही कधी ललित लेख ही भारुड,गवळण ही रचे छान ओवी ही ।।४।। सौ.माणिक शुरजोशी नाशिक

दान मागावं मागावं दान भक्तीच मागावं। दान द्यावं ते द्यावं दान नेत्राचं द्यावं।। दान मागावं मागावं दान माणुसकीचं मागावं। दान द्यावं ते द्यावं दान रक्ताचं द्यावं।। दान मागावं मागावं दान प्रेमाचं मागावं। दान द्यावं ते द्यावं दान अर्थाचं द्यावं।। दान मागावं मागावं दान सन्मानाचं मागावं। दान द्यावं ते द्यावं दान वस्त्राचं द्यावं।। दान मागावं मागावं दान […]

सय माहेराची येते मन झुलते झुलते क्षणात माहेरी जाते मी तिथेच रमते।।१।। आहे प्रेमाचे आगर तिथे मायेचा सागर घडे प्रितीचा जागर हा बंधू भगिनीत।।२।। हे केवड्याचे कणीस सुगंध रातराणीस बकुळ माळे वेणीस परसदार खास।।३।। मित्र मैत्रिणींचा मेळा जमतो ना वेळोवेळा झिम्मा फुगडीही खेळा हा मैत्रीचा सोहळा।।४।। आई माझी सुगरण करी पुरण वरण मिळे स्वादिष्ट भोजन अगत्याचे […]

तू खरी, का मी, प्रश्नच मज पडे, कोण सुंदर जास्ती, कोडेच ते पडे,–? चिंतन करते, डोळे मिटुनी, का तसेच करते तीही,–? इतके साम्य दोघीतही, तरंग उठतात प्रत्यही,–!! काय निनादले अंतरंगी, जणू पावा वाजवे श्रीहरी, मंजूळ ती *धून ऐकुनी, तीही गेली भान विसरुनी,-! अद्वैतरुपे दोघीआम्ही , आत्मा एकच विचरी, संवाद साधत प्रतिबिंबी, म्हणू का माझीच सावली,-? कृष्णच […]

दिनरात कष्ट करी शेतामधे राबतो मी धनधान्य पिकवितो तुम्हा सर्वा पोसतो मी ।।१।। लोक म्हणती पोशिंदा उभ्या जगाला तारतो कष्ट दैवत बळीचे भार नित्य उचलतो ।।२।। खांद्यावरी लाकडाची मोळी माझी सखी झाली विकुनिया चार पैसे मिळताच सुखं आली ।।३।। घर्म धारा गळतात गालफडं बसतात डाव सारे फसतात कर्ज फार असतात ।।४।। नाही खंत मला त्याची फेडणार […]

तेजोनिधीच्या आगमनाने, सारे जागे झाले चराचर, सोनेरी लख्ख प्रकाशाने, उजळत जसे धरणीचे अंतर,— अंधाराच्या सीमा ओलांडत , रविराजाचे पहा येणे, उजेडाच्या सहस्रहस्ते, पृथेला हळुवार कुरवाळणे,–!!! झाडां-झाडांमधून तेज, खाली सृष्टीपर्यंत पोहोचे, अजूनही आहे निसर्गच श्रेष्ठ, मित्राचे त्या मूक सांगणे,–!!! किमया आपली न्यारी करे, अव्याहत ते चक्र चालते, ब्रम्हांडातील सारे खेळ हे, पृथ्वीवर सर्व देत दाखले,–!!! सूर्यकिरणांची तिरीप, […]

इवलेसे लहानसे होते विश्व ते छानसे चार भिंतितले कसे ते मोरपंखी जसे।।१।। मनमानी वागायचे हवे तेव्हा उठायचे दिस कोड कौतुकाचे पिलू आई-बाबांचे।।२।। भोकाड पसरायचे लोटांगण घालायचे ढोंगी बगळा व्हायचे खोटच रडायचे।।३।। पोट दुखतं म्हणावे घरी खुशाल लोळावे आईच्या मागे फिरावे अभ्यासाला टाळावे।।४।। बालपणी रमतांना गमती आठवतांना खुप खुप हसतांना गंमत वाटतेना।।५।। सौ.माणिक शुरजोशी