मूर्तीपूजा ही पंचेद्रियांवर अवलबून असलेल्या माणसाच्या आकलनशक्तीची अगतिकता आहे. मूर्तिपूजक आणि मूर्तिभंजक या दोघांनीही जर हे सत्य समजावून घेतले तर दोघेही त्या विश्वनिर्मात्याची उपासना वेगवेगळ्या पद्धतीने करतानाही परस्परबंधुभाव सांभाळू शकतील. एवढेच नव्हे तर तो वृद्धिंगतही करू शकतील. […]
हे पुस्तक वाचताना भान हरपल्यासारखे होते.. आणि पुस्तक संपताना खूप ओकबोकं वाटू लागत..अचानक एवढ्या मैत्रिणींच्या गराड्यातून व त्या निसर्गरम्य गावातून बाहेर फेकलं गेल्यासारखं वाटतं.. लेखिकेचा हात सुटल्यासारखा वाटतो, इतकं ते अनुभव वाचतांना आपण एकरूप झालेलो असतो. वाचन संपतं परंतु त्या एकटेपणातही त्या मनोरम आठवणी ते प्रसंग मेंदूत घोळत राहतात.. मनात रेंगाळत राहतात. […]
तू कधी चंदनाचं झाड पाहिलंस का रे? मीही नाही रे पाहिलं आपल्या वाट्याला येतात ते छोटे इवलूशे तुकडे त्यातूनच त्याचा सुगंध हुंगून तृप्त व्हायचे कधीतरी भेटतो तो एखाद्या जवळून गेलेल्या अत्तराप्रमाणे अर्धोन्मीलित अवस्थेत श्वासात सामावून घेतो आपण क्षणभरच.बघू वळून पाहू पण चुटपुट लागते हरवतो तो न जाणो किती दिवस. अगदी अगदी दडून बसतो अवचित मग कधी […]
देव निळाईत न्हाई देव राऊळात न्हाई शोध बापा माणसाच्या अंतरीच्या ठायी ठायी फुलं नि फळं ही सारी त्याच्या रं अंगणाची पुन्ना काय वाहतो तू वीणा भाव ती फुकाची नगं त्यास रं डोलारे सोन्यारुप्याचे मनोरे कशाची रं हाव त्याला त्याला दावू नगं गाजरे देणं घेणं हा व्येव्हार देवा काय रं कामाचा एक शबूद ओलेता डोळा थेंब आनंदाचा […]
जराशी फुंकर जखमेवरली जराशाने मिळे दिलासा कुणीतरी हवेच असली बेगडी तर सहवास नकोसा नाती अपुली जमा करावी धन दौलतिची चिंता कशाला जिवाभावाची मैत्र जुळावी स्वार्थ विचारही नको वाऱ्याला प्रेम भुकेली आहेत सारी जिव्हाळ्याचे सूर जीवाला ऐकून घ्यावे कधी श्रोत्यापरी तेव्हढ्यानेही सुख मनाला असोत कमी नि अधिक काही कुणीही नाही पुर्ण जगाला वाटून घेऊ जे जे ठायी […]
मोगऱ्याचे रूप देख फुलूफुलून मोहवी लगे त्यास न ओळख गंधात ओढचं मायावी अशा सुंदर कोमल त्याच्या पाकळ्या नाजूक किती जपलं जपलं गुज सांगे जरा वाक शुभ्र वस्त्रात कि शोभे दिठी भरून हे सुख झाडे अनेक सोबती तरी रुबाब त्याचा लाख माझ्या अंगणी गं नांदे त्याचे कितीक बहर त्याच्या छायेत विसावे माझ्या मनीचा गं मोर अशा कळ्या […]
चला तोडूया या कोषाला मुक्त करूया सुरवंटाला अंतरंगातुन घेऊ उर्मी उडुदे स्वच्छन्द फुलपाखराला होऊ सोबती मीच मजला नकोशी गर्दी हवी कशाला एकले आपण येती जाती कशास क्षणिक कुणी धुंडाळा ठेऊन साक्षी परमात्म्याला सोड भार वाही चरणाला पंखा कुठे रे चिंता उद्याची घास चोची देई चाऱ्याला नको गाठोडी भविष्याला गाठ बसे, सुटेना जीवाला तू मी सारे येरझारे […]
कोकीळ गातो गाणे चैत्राची चाहूल बाई कैऱ्यांच्या आडून दडणे तो दिसत द्वाड नाही हुरहूर उठवी जाणे कुजने अंगांग शहारे येई तो बोलावतो का कोणे साद पल्याड ऐकू येई तप्त धरणी आणि राने नकोशी कामावरची घाई वाटे झुलून हिंदोळ्याने थंड झुळूक शांतता देई पळस – बहाव्याचे सोने पानपानांवर बहरत जाई गूढ ग्रीष्म ऋतूचे येणे रानफळांची रेलचेल होई […]
तुझ्यासाठी दाही दिशा जाशी तू कुठेही माझ्यासाठी फक्त तूच आशा तू ने सवे कसेही आहेचं कुठे मज आकांक्षा स्वप्नात रमते तुझ्याही विणते नव्याने कोषा तू दे आकार कसेही प्रांतप्रांतातील मुक्त देशा आवडे शोधण्या मलाही या मजपुढे काही रेषा आखून जा जरी पुढेही ही अव्यक्त मौन भाषा न ऐकू ये कुणाही तरी ओतते तप्त शिशा नित्य लाही […]
रात दिसाशी जोडली सांज कौतुके विसावली गार झुळुकेत अंब्याच्या उन्ह घराकडं परतली मावळती रंगांनी माखली सोन्याचा गोळा पंखाखाली दडवे जशी माय द्वाड बाळास कुणी सांगू नका कागाळी पाखरं शुभ्र आणिक काळी परती सोबत कातरवेळी दाणा पाणी झाले आज उद्याचे पाहू उद्या सकाळी केशर काजळ छाया काळी दाटून येते अशी संध्याकाळी राती उमलत रातराणी चांदणं रातीच्या केसांत […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2022 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Interpole Technologies | Smart Solutions