कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

ना भावना, ना कल्लोळ मनी, ना अश्रु, ना हास्य नयनी, ना ध्यास, ना दिशा माहित, मी दुनियेत माझ्या, एकटी मी, एकटी मी! एक चंद्र , एक तारा, एक एकटा एकांत सारा, एक एकट्या जीवनात माझ्या, ज्योती असूनही काळोख सारा, मी दुनियेत माझ्या, एकटी मी, एकटी मी! नको सोबत, नको आधार कोणाचा, बस आहे आशिर्वाद माय – […]

छान चाललंय सगळं आपलं, फक्त थोडंसं वातावरण तापलं, गंमतीने आयुष्याच्या नावेमधलं, हळूच स्मृतींच गाठोड मापलं… इतभर सुख गोड मानलेलं, पुरतं हसण्याचं मनी ठाणलेलं, सांगा! आडव्या-तिडव्या आयुष्याचं, गुपीत तरी कोणी जाणलेलं? झुकझुक गाडी अन् वाऱ्यासारखं , आयुष्य भूरर्कन निघून गेलं, रेसलींगच्या या वाटेवरती, नेहमी भेटलं सारख्यास वारखं… तूं तू – मी मी करता करता, नात्यांचा धागा झीजुन […]

काही गोष्टी फक्त आपल्या माणसांसाठी असतात. त्यावर नाव आपलं पण हक्क फक्त त्यांचा असतो ! कर तु तुला हवं ते, ती दणदणीत पाठीवर थाप असते, आनंदात सहभागाची छोटीशी वाट हवी असते..! काळ आणि वेळेनुसार सर्व बदलायचं असतं, आपलं माणूस मात्र जिवापाड जपायचं असतं..! – श्र्वेता संकपाळ

अंगणात सडा फुलांचा, परी गंध तूझ्या देहाचा, साम्य नाही दोहोंत मुळीच, मला फक्त तू हवा-हवासा! आसुसलेल्या नयन कडांवर, भिरभिरे आता रंगीत वारा, सप्तरंग आकाशी इंद्रधनुचा, नभ धरी डोई वर्षाधारा ! चंद्रबिंब तुझ्यात भासे, सूर्यकिरण उरात दाटे, विरहाचे भोगले मी काटे, संयोगाची ही वेळ वाटे ! बाहुपाशाचा वेढा तनुला, नटखट सुटण्याचा माझा चाळा, कुंतला मुक्त, बटा रुळती […]

वाऱ्यावर झोके घेत,केस उडती धुंद हवेत क्रिडतात जणू पवणाशी ते बटांचे क्रीडादूत अदेत मद्य-मादकता लोचनात धुंद संकेत ते मधुर लालस्य अन हास्य काय करी अभिप्रेत उत्फुल देहावरी स्थिरावले अनामिक नेत्र व्याकुळ कधीचे, झाले तृप्त गात्र नि गात्र लेखणीतून परी कागदावर झिरपली प्रीत मजबुरीने अन राहिले गीत मात्र ओठात – महेश सूर्यवंशी ( पुणे,सासवड)

पहाट होते निघून जाते !!  प्रसन्न मन करून जाते उन्हाचा प्रकाश येतो !! सुशोबित दिवस करून जातो।। अंधार येतो !! मनमोकळया पाहुण्यासारखा सुखशांती समृध्दी देउन जातो।। हर तरेचे पक्षी येतात !! वेगवेगळ्या प्रकारचे स्वर कानी पडतात ,म्हणून निसर्गाचे इतिहास घडतात।। कवी सचिन राजाराम जाधव मु.पो:विरवडे दत्तनगर ,ता:कराड,जि:सातारा मो-8459493123

विठु माऊली तू माझी, माझ्या माय बापाचा कैवारी, साऱ्या जगताला तारी, ना थकले करूनी पायवारी…. रथ तूझ्या संसाराचा, चालवी माझी रखुमाई, तूझ्या सोबतीने ती उभी, सौभाग्याचं लेनं लेवूनी…. तुळशीमाळ हार तुझिया गळा, साऱ्या भक्ता तू लावसी लळा, मी तुझ्या अंतरीचे लेकरु, पिकव रे सोनं माझ्या मळा…. – श्वेता संकपाळ.

पुस्तकांच्या वनात शब्दांचा खजिना शोधतात, कुंचला अन् लेखणीद्वारे पंचरत्न लुटतात, अनुभवाची शिदोरी कव्यरुपी माळेत गुंफतात, म्हणे आमचे साहित्यिक खूप भारी लिहितात ! कईक प्रश्नतर यांच्या गजल व चारोळी नेच सुटतात, छोट्याश्या लेखातून हिरे मोती लखलखतात, पॉलिश करण्यासाठी हे पुन्हा साहित्यच वाचतात, म्हणे आमचे साहित्यिक खूप भारी लिहितात! नकळत मानवी हृदयावर अक्षर रत्नांची झालर घालतात, रोजच्या रटाळ […]