कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

“सोड मानवा , सोड रे ! हे वागणे आहे लज्जास्पद , तुला पाहूनी असे, लाजेल एखादे श्वापद…! भल्या मोठ्या अपेक्षांची भली मोठी रास रचतोस, गैरसमजुतीची ठिणगी पडताच, प्रेम वृत्ती मागे सरतोस…! सन्मान, सचोटी,आदराचा खोटा सोहळा थाटतोस, तुझा हट्ट हेका मात्र शिरतुरा खोचून सांगतोस…! नतद्रष्ठ बुध्दी तुझी रे, अजाणते समज बाळगतोस, सारासार विचार न करता, बंध नात्यांचे […]

पहाटेच धुकं नजरेसमोर पसरलेलें, आनंदाचा दवबिंदू अलगद पानावर पहुडलेला, अचानक वादळ आलं, अबोल अजानतं, होत्याचं- नव्हतं करत, सर्व नष्ट करून गेलं! मन कशातच गुंतत नाही, आठवण आठवणींची आठवतही नाही, काल होता आज आहे उद्या असेलही कदाचित, काळासोबत अनमोल ते हास्य खुलणार नाही! सहवास होता,सदोदित साथ देणारा, संयम होता, माझे बोल झेलणारा, जिद्द होती, नितांत प्रेम करण्याची, […]

आपलं कधी असं ठरलं नव्हतं आपण बोलताना हा असा अमुक अमुक विषय काढू तमक्या विषयावर तू तुझं मत मांड हा विषय ऐनवेळीचा विषय म्हणून घेऊया का चर्चेस हा एक इतका महत्वाचा विषय आहे तू तुझे विचार ऐकव आणि मग मी माझे मत मांडते मग तुझ्या वाट्याला एवढी वाक्ये आणि एका वाक्यात अमके एवढेच शब्द बसण्याची मर्यादा […]

शब्द  हसवतात शब्द रडवतात …. शब्द शब्दांची सांगड घालत मनात रूजंवतात नवं कोर वाक्य ! शब्द तारतात शब्द मारतात शब्दच तलावरीचे घाव होऊन मन घायाळ करतात ….! शब्द अन् शब्दाचा समजून घेण्याचा भाव बदलला की शब्दच रूसून छळू पहातात ….! शब्द आतड्यांत उकीरडयाचे भक्ष विनतो शब्द शब्दांची रानफुल होऊन मृगजळ बनतो ! शब्द कोवळे घन थरारतो […]

काल कालच्या काळामध्ये, कलून पडला असा कसा? भाव भावनांच्या लगोरिमध्ये, रडत बसला ढसा-ढसा !! भुत-भविष्य तुला न कळती, स्व कुशीत निजलास कसा? कोळ्याच्या जाळ्यात अडकुनी, तडफड करसी, जणु तू मासा !! दवबिंदूंचा पडता सडा अंगणी, तव चुंबन घेता थेट सूर्या, नव ध्येय अन् उम्मेदिने, रूप हिरा चे लाभे तया !! कुंभार तू तुझ्या जीवनाचा, शिल्प घडवण्या […]

होऊन गेले नकळत सारे, सुचले मला काहीच नाही, होकार फक्त मनाचा, मेंदूला त्याची कल्पना नाही… समाज ठेवतो सतत नावं, करतो त्याची कुजबूज…! असते ती फक्त छोटीशी चूक, वारंवार बसतो चर्चेचा त्याला मारा, करतो एक,भोगतो एक, मात्र मज्जा बगतो समाज सारा… अहो, खरं कोन? समाज की मी? या प्रश्नाचं उत्तर मात्र दडून बसतं ज्याला जसे पाहायचे तो […]

शब्द हसवतात शब्द रडवतात …. शब्द शब्दांची सांगड घालत मनात रूजंवतात नवं कोर वाक्य ! शब्द तारतात शब्द मारतात शब्दच तलावरीचे घाव होऊन मन घायाळ करतात ….! शब्द अन् शब्दाचा समजून घेण्याचा भाव बदलला की शब्दच रूसून छळू पहातात ….! शब्द आतड्यांत उकीरडयाचे भक्ष विनतो शब्द शब्दांची रानफुल होऊन मृगजळ बनतो ! शब्द कोवळे घन थरारतो […]

कोणी म्हणे बाप माझा शेतकरी, झीजतो राञं-दिस कर्तव्यापोटी, घेवून वाड वडिलांची आण, बनवी काळ्या मातीस सोन्याची खाण.. जवान मरतो देशासाठी, लाभते त्यास वीरमरण प्राप्ती, मी पिकवतो पोटाच्या खळगीसाठी, तरी गळफास-उपासमार माझ्याच माथी… अवचित दुष्काळ अन् पाणीटंचाई, निसर्ग कोपाची भलतीच घाई, उजाड माळरान फाटकी धरती, कळोखांचा नभ डोळ्यांनभावती… मान- सन्मान- सत्ता नाही, काळी काया, हाडावर मुठभर मांस […]

नशा नशिली तूझ्या प्रेमाची, अंग अंग सरसरली, शृंगारले मन हे माझे, जेव्हा तू घट्ट मिठी मारली ! मोहरुन सर्वांग आले, तूझ्या एका स्पर्शाने, ऊर दाटून आला, तूझ्या रोमांचित गंधाने ! दिवानी मी तुझीच प्रियकरा, पूर्णत्वाने वेडावलेस, बांध फुटला भावनांचा, कुशीत तुझ्या विसावले ! कवेत तू माझ्या अथांग, मी तुला घट्ट कवटाळले, ‘ मिलन ‘ पीयुष पिण्यास, […]