नाटक

जीवन हा एक रंगमंच
जिथे नसते मंच सज्जा
असतात फक्त नटनट्या
कळसुत्रीच्या बाहुलीसारख्या
ज्यांना असतो एकच आधार
पण नसतो एक आकार
त्या साऱ्यांना नाचविणारा
एकच असतो सुत्रधार
घंटा होते, पडदा उघडतो
कलाकार मंचावर येतात
सुत्रधाराच्या मनाप्रमाणे
सारे फक्त नृत्य करतात
दुसऱ्या अंकाच्या सुरुवातीला
नायकनायिकेचे प्रणयाराधन दिसते
पण ते सुद्धा सुत्रधाराच्या
मनाप्रमाणेच असते.
तिसरा अंक सुरु झालाय
वाजतेय मृत्यूची घंटा
आता नायकाची नायिकाही
त्याला सोडून जाते एकटा
सुत्रधाराच्या मनाप्रमाणे
हालतात नायिका आणि नायक
प्रत्येकाच्या जीवनाचे हेच असते नाटक

– सौ. झेलम संजय टिपणीस