कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

काल माझ्या “शीघ्रकाव्य” नावाच्या ग्रुपमध्ये मी “आठवण” हा शब्द दिला होता. त्यासाठी मी केलेली एक चारोळी. हाच विषय घेऊन मी कविता पुढे केली आहे. पहिल्या चार ओळी हीच चारोळी आहे. ठेवणीतल्या आठवणींचे, करावे तरी काय, किती वण ठेवून जाती, आठवांचे काय जाय–? स्मृतींच्या इंगळ्या डंसता, भूतकाळाचे मोहोळ फुटते, असेच त्याचे वर्चस्व सारे, तनी मनी येऊन बसते,–!!! […]

द्व्यर्थी,तत्वज्ञानात्मक, — देहातून आत्मा सुटावा. घे स्वैर भरारी, माझ्या देखण्या पाखरा,— बद्ध पंख हे उचंबळती, सोडून ही बंदिस्त कारां,— पिंजर्‍याचे दार लागतां, जीव तुझा घुसमटे, स्वातंत्र्याच्या फोल कल्पना, सर्वच विचारा खींळ लागे आतल्या आत जीव तडफडे, सीमित जागा, नुसताच हिंडे डोळे भिरभिरत कसा शोधशी, तू आपला मुक्तपणा, –!!! जो येईल तो बोलू बघे, इथेतिथे उगा हात […]

हर्ष उल्हासाने मन नाचले, मन भिंगरी होऊन फिरले, पुत्रजन्माने अंत:करण किती, हर्षभरीत होऊन गेले,–!!! इवले इवले हात पाय, अन् टपोरे बाळाचे डोळे, रंग गोरापान आणि वरती, केसही काळे कुरळे,–!!! छोट्या जिवांस पाहून, मात्र मन हरखून गेले, किती नवससायास, केवढी व्रतवैकल्ये, जो सांगेल तो उपाय , जीव टाकुनी सारे केले ,–!!! हे कोणत्या जन्मीचे, पुण्य माझे फळां […]

तूच माझी राधिका, तूच माझी प्रेमिका, मोहिनी माझी तू , तूच माझी सारिका, –!!! मुसमुसते प्रेम तू , सौंदर्य ओसंडून वाहे, मदनाची रती तू , भित्र्या डोळ्यांनीच पाहे ,–!!! कमनीय सिंहकटी तुझी, बाहूत माझ्या सामावे, लाल कोवळे ओष्ठद्वज, डाळिंबीची जणू फुले,–!!! मोहक बांधा तुझा, जाता-येता खुणावे , कुंतलाचे मानेवर ओझे, पाठीवरचा तीळ झाके, –!!! आरस्पानी रंग-गोरा, […]

नाती- गोती कसली,? करती कशी रक्तबंबाळ, जीव’च नाही, आत्माही, होती सारेच घायाळ,–!!! कुठले मित्र,कसले सखे, कशाशी खातात मित्रत्व, स्वार्थ भांडणे वाद ,— एवढीच जगण्याची तत्वं,–!!! कसली नीती कशाची मत्ता, एक दुसऱ्याचा गिरवी कित्ता, खरेपणाची बूंजच नसता, असत्याचीच इथे सर्व सत्ता,–!!! माझी पोळी, तुझेच तूप, नव्हे, तुझी पोळी तुझेच तूप, झाले माझेच ते,तू कितीही खप, तू खोटा, […]