कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका
मृगया
जीव काढून घ्यायचा आणि विचारायचं जिवंत आहेस का…? किती सोयीस्कर बदलतोस भूमिका तुझी…? बेफाम वादळात… शिड म्हणून वापरायचं आणि म्हणायचं तुटते आहेस का…? किती ग्राह्य धरायचं तुला…? अग्नी पंखांची भरारी व्हायची मी आणि म्हणायचं माझ्यासाठी फडफडशील का…? सुंदर अविष्काराचं चिञ व्हायचं… आणि म्हणायचं भावनांचे रंग भरशील का…? वास्तवाच्या तप्त अग्नीत झोकायचं आणि म्हणायचं सोसशील का…? एकतानतेत […]
निसर्ग प्रकोप
घे थोडी विश्रांती आता घे थोडी उसंत जराशी आता बरसणे थांब जरा अश्रू डोळ्यातून बरसती । ऊध्वस्त झालीत घरेदारे ऊध्वस्त झालीत स्वप्ने ना राहण्यास घर राहिले ना खाण्यास अन्न ऊरले । होते जाणीव पदोपदी आता नाही निसर्गाची अवकृपा वृक्षतोडीचा अतीरेक झाला यात निसर्गाची ना गलती । येऊ दे आतातरी जाग मानवा थांबावा हस्तक्षेप अतीरेकी सुधारणेच्या नावाखाली […]
स्मृति
जीवनाचा प्रवाह हा भरला आहे घटनांनीं विसरुनी जातो काहीं काहीं राहती आठवणी ।।१।। बिजे ज्यांची खोलवर रुतुनी जाई त्या घटना देह आणि मनावर बिंबवूनी जाई भावना ।।२।। काळाचा असे महिमा आच्छादन टाकी त्यावरती परि काहीं काळासाठी विसरुनी जातात स्मृति ।।३।। प्रसंगी त्या अवचित जागृत होती आठवणी पुनरपि यत्न होतो जाण्यासाठीं त्या विसरुनी ।।४।। डॉ. […]
शब्द फुले
माळी असूनी मी, गुंफी फूलांचे हार, अर्पित जातो ते, प्रभू चरणांवर….१, राम नाम जपत, कुणी एक येतात घटकाभरासाठी, विश्रांती ते घेतात….२, रोज देती मजला, ओंजळभर फूले कोणत्या बागेतली, कधी न सांगीतले….३, त्यांच्याच सांगण्याने, हार मी गुंफीतो बघतात कौतुकें कसा मी अर्पितो….४, फूलांची ओंजळ ती नव्हे, शब्दांचा ठेवा, कवितेच्या रचनी, उपयोगी पडावा….५, शारदेचा आशिर्वाद, त्यांच्यातर्फे मिळतो विषय […]
अंत्यसंस्कार…मी अनुभवलेला
हसते बोलते बाबा अचानक शांत झोपले नियतीची क्रूर चेष्टा ती… मी त्या विधात्याला कोसले आठवणींचे मडके हाती जड झाले होते सिद्धार्थाचे दूःख तेंव्हा पहिल्यांदा समजले होते जिवंतपणी विचारलं नाही ते हवे नको बघत होते प्रेमाचे अगदी जवळचे घरचे कार्य समजत होते सर्वजण धीर देत होते माझे डोळे पुसत होते माझे जड डोके मात्र बाबांचा खांदा शोधत […]
मोक्ष अंतीम फळ
मागील कर्म पुढे चालूनी, कर्माची होई शृखंला, फळ मिळते कर्मावरूनी, मदत होई मुक्तीला…..१, चांगले कार्य करीतेवेळी, मृत्यू येता अवचित, पुनर्जन्म तो मिळूनी तुम्हां, खेचतो त्याच कार्यात….२, अपूरे झाले असतां कार्य, ज्ञानेश्वराच्या हातून पुनरपि येऊनी पूर्ण केले, आठरा वर्षे जगून……३, ध्रुव जगला ५ वर्षे, अढळ पद मिळवी कित्येक जन्मीचे तपोबल, पांच वर्षांत पूर्ण होई….४, […]
एऽ येश्वदे
एऽ येश्वदे, एऽ ममद्या, बाप्ये जमवा समदे बाया बी गोळा करा समद्या मारा समद्यांनला जोरात हाका, आन् ती समदी मेंढरं हाका. चला आपन बहिनी-भाऊ मतदानासाठी जाऊ. देऊ त्याला भलामोट्टा आपल्या मतांचा गठ्ठा. तो, जो गावीं आल्ता पठ्ठा ज्यानं आपल्या समद्यांनला वाटला हाय पैका. – सुभाष स. नाईक
मागू तिला कसे मी ?
मागू तिला कसे मी ? वृत्त :- आनंदकंद लगावली :- गागालगा लगागा गागालगा लगागा गेली निघून कोठे ,गाठू तिला कसे मी? घेणे जुनेपुराणे,मागू तिला कसे मी? राहून भेट गेली ,गर्दीत चाहत्यांच्या ये एकटी पहाटे,सांगू तिला कसे मी ? घालून पोत काळी,भेटावयास आली हा लागला सुगावा,भेटू तिला कसे मी ? चर्चा नको म्हणाली,गावात भेटल्याची सोडून गाव जा […]
अंबेस दाखवी काव्य
पाटीवरती अंक लिहीले, बागडूं लागला आनंदाने पित्याचे ते लक्ष वेधण्या, हनुवटी खेची तो हातानें….१, प्रथमापासूनी लक्ष पित्याचे, होते अवखळपणाकडे अजाणपणा तो दाखवोनी, दुर्लक्ष करी तो मुलाकडे…२, शब्दांची ती गुंफन करूनी, कवितेचा तो संग्रह केला तोच संग्रह घेवून चाललो, दाखविण्या माहूरी रेणूकेला…३, जगदंबा ही आदी शक्ती, सारे तिजला ज्ञात असते अजाण बालक हट्टी असूनी, तिच्याच घऱी दाखविण्या […]