कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

वातावरण ते निर्मित होते,  जसे जातां वागूनी हर कृतिची वलये बनती, तरंगे ती निघूनी…१, फिरत असती वलये तेथें,  सारी अंवती भंवती चक्रे त्याची परिणाम दाखवी, इतर जनांवरती…२, जेव्हां कुणीतरी संत महत्मा, असे तुमच्या जवळी चांगुलपणाचे भाव उमटती,  आपोआप त्यावेळी….३, जवळून जाता दुष्ट व्यक्ती ती,  आपल्या शेजारूनी चलबिचल ते मन होते,  केवळ सानिध्यानी…..४, याच लहरी घुसुनी शरिरी, […]

भंग पावले पाहीजे    स्वप्न माझे रातचे तोडणे स्वप्न श्रृंखला   नसे मानवी हातचे  ।। शिथिल गात्र बनती   जाता निद्रेच्या आधीन उघडले जाते मग       विचारांचे दालन  ।। किती काळ भरारी घेई   निश्चीत नसे कांही विचार चक्र थांबता     स्वप्न दोष तो जाई   ।। रात किड्यानो जागवा    स्वप्नावस्थे मधूनी कुकुट कोकीळा येई      मदतीसाठी धावूनी   ।। वाऱ्याची थंड झुळुक    पुलकीत देहा […]

शत्रु तुमचा तुम्हींच असूनी   तुम्हींच कारण दुःखाचे सर्व दुःखाच्या निर्मितीपाठीं   हात असती केवळ तुमचे   बी पेरतां तसेंच उगवते    साधे तत्व निसर्गाचे निर्मित असतो वातावरण   क्रोध अहंकार मोहमायाचे   कसे मिळेल प्रेम तुम्हांला   घृणा जेंव्हां तुम्हीं दाखविता क्रोध करुन इतरांवरी     मिळेल तुम्हांस कशी शांतता   शिवीगाळ तो स्वभाव असतां   आदरभाव तो कसा मिळे शत्रुत्वाचे नाते ठेवतां   […]