Articles by विलास सातपुते

केंव्हातरी शब्द संवाद होतो पडतात, बोल तेव्हडे कानी केवळ खुशाली मात्र कळते अव्यक्त मनीचे ओठी थबकते हेच आता अंगवळणी पडले सुख! जणू चाटण मधासारखे अवीट तो आनंद देऊनी जाते अव्यक्त मनीचे ओठी थबकते बोलती निरपेक्ष अधीर लोचने अंतरी झरझरते निष्पाप प्रीती मनभावनांचे विशुद्ध गंगाजल ओंजळीत अर्ध्य म्हणुनी येते मौनात! अंतरीच्या प्रीतभावनां सोज्वळ सात्विकतेच्या बंधनात जन्म सारा, […]

मी अजूनही तुझ्याच आठवात दंगतो बेजार, प्रीतभावनांनाही कुरवाळीतो मिटलेल्या पापणीतही अस्तित्व तुझे तरीही लोभस चराचरी तुला शोधितो गुलाब, जाईजुई, बकुळ, मोगरा चाफा तुझ्याच स्मृतीतुनी,अजूनही दरवळतो सृष्टीत साऱ्या हिरवळलेले चैतन्य तुझे पाहता, भावनांचा बहार उमाळून येतो अवखळ निर्झर,तुझ्या ओल्या स्मृतींचा माझ्याच भाबड्या अंतरातुनी पाझरतो आज सामोरी झाकोळलेले हे तारांगण तरीही, मी तुझ्याच आठवासंगे जगतो — वि.ग.सातपुते (भावकवी) […]

मला एकटे, जगण्याचा सराव नाही जीवनाचा अर्थ अजुनी कळला नाही सर्वांच्या, बोटास धरुनी मी चाललो तोल सांभाळणे अजुनी जमले नाही भोगले भाळीचे, सारेच दिव्य होते ऋण! जन्मदात्यांचे विसरलो नाही हात संस्कारांचे लाभले सदा तारणारे त्या स्पर्शाला! कधीही भुललो नाही श्रमलो भिजलो साऱ्या ऋतुचक्रातुनी वेदनांची, कधीच फिकीर केली नाही वर्दळ सुखदुःखांची अविश्रांत जीवनी जगतांना, मी कधीच कुरकुरलो […]

जरी, मी नसलो मनकवडा तरी मी सारे ओळखून आहे समोरचे हास्य बेगडी नाटकी मनभाव सारे ओळखून आहे सत्य असत्य लोचनी तरळते सद्भावनां! अंतरास सजविते मन निर्मळ सुखानंदाचा झरा सारेच मी शब्दात गुंफतो आहे कां ? उगाच उणेदुणे उसवावे जे छळते मनास, ते विसरावे विवेके! सदा जगुनी जगवावे एव्हढेच आपुल्या हाती आहे मैत्र! लाभणे, भाग्य भाळीचे निर्मळ! […]

तूंच गे , अंतरीची कविता सुगंधा , तूच गे मनसुंदरा प्रीतफुल , बकुळ लाघवी जगविते , माझिया अंतरा।। तूं रंभा , उर्वशी , मेनका भूलोकीची या स्वर्गसुंदरा तूच गे स्वर , शब्दचांदणे प्रतिभा ! तूच गे भावसुंदरा।। तुझ्यासंगे , शब्द उमलती भावनांचेच ! घन आभाळी मिठीत घेता , मी सारेसारे तृप्तीत ! तेवतो मनगाभारा.।। शब्दगंधले तव […]

कृष्णासम ही नटखट अवखळ लाघवी कवीता हळूच पाऊली येते मयुरपिसी मखमली मृदुल करांनी अवघे अलगदी चित्त चोरुनी नेते ।।१।। कदंबतरुच्या साऊलीत या साक्षात बीज प्रतिभेचे फूलते शब्दफुलांच्या या वटवृक्षावर भावगंधले गीत कोकिळा गाते ।।२।। कालिंदीच्या! डोहातूनी त्या सुरेल, ताल सप्तसुरांची येते राधे! बघ सामोरी कृष्णमुरारी धुन मंजुळ मंजुळ बासुरीची येते ।।३।। शब्दशब्द मनी भाव उमलता वास्तव! […]

कधी उमजणार तुला मनुजा क्षणक्षण सरतो जीव आपुला जीव हा क्षणभंगुर, अशाश्वत क्षणाचाही नाही इथे भरवसां ||१|| तरी मुक्तनिर्बंधी जगतो आपण भौतिक सुखात, बेधुंद अविरत परिणामाचीही, न करता चिंता अविचारी, हा विनाशी भरवसां ||२|| जे जे पेरावे, ते ते इथेच उगवते जे जसे करावे तसेच इथे भरावे हीच तर असते, नियतीची रीती समजुनिया मनुजा वाग जरासा […]

सुरम्य सप्तरंगलेले जीवन फुले, पाने, काटेही संगती शब्दभावनां! वैखरीवरती कृपाच! आगळी भगवंती सुखदुःख,वेदनांचे मोहोळ भावनांतुनी गुंतलेली प्रीती सत्य! हेची मर्म जीवनाचे हृद्य वास्तव, सदैव सांगाती मनाचा कोंडमारा जीवघेणा घुसमट मौनी, छळे एकांती भळभळणाऱ्या, दग्ध वेदनां तरीही सोबती सांत्वनी प्रीती प्रवास श्वासांचा, थांबा मृत्यू कालचक्राचा अदृश्य चालक ललाटीचे अलिखित भाकीत साक्ष! हीच कृपाळु भगवंती — वि.ग.सातपुते. (भावकवी) […]