मोरपिसारा

धडपड असते प्रत्येकाची जगण्यासाठी, तेच जगती जगी या शक्ति ज्यांचे पाठी…१, बुद्धी, अनुभव, विचार, बळ शक्तीची रूपे यश मिळविण्या जीवनातील हीच मोजमापे…२, नीती-अनिती, पाप-पुण्य, सामाजिक बंधने सरळमार्गी जगण्यासाठीं हवीत ही कारणे…३, जन्म मृत्यूच्या रेषेवरती, उभा संकटकाळी पशुसमान वागत दिसतो, मानव त्यावेळी…४, प्रथम गरज भागवी सारे, स्वजीवनाची आदर्श जगणे तत्वे राहती, मग नंतरची….५, मृत्यूच्या त्या दाढे मधूनी, […]

अंहकाराचा पेटून वणवा,  थैमान घातिले त्या मेघांनी तांडव नृत्यापरि भासली,  पाऊले त्यांची दाही दिशांनी…१, अक्राळ विक्राळ घन दाट,  नी रंग काळाभोर दिसला सूर्यालाही लाजवित असता,  गर्वपणाचा भाव चमकला…२, पृथ्वीवरती छाया पसरवूनी,  चाहूल देई आगमनाची तोफेसम गडगडाट करूनी,  चमक दाखवी दिव्यत्वाची…३, मानवप्राणी तसेच जीवाणे,  टक लावती नभाकडे रूप भयानक बघून सारे,  कंपीत त्यांची मने धडधडे…४, त्याच वेळी […]

(भोपाळ येथे विषारी वायुमुळे एका रात्रीत सहस्त्रावधी लोक मृत्यूमुखी पडले. ४.१२.८४ ची रात्र) एक भयानक रात्र अशी,  सहस्त्रावधींचा घेई बळी नियतीच्या खेळामधली, कुणा न समजे ही खेळी…१, मध्यरात्र  होवून गेली, वातावरण  शांत होते गादीवरती पडून सारे, स्वप्ने आपली रंगवीत होते, तोच अचानक विषारी वायू,  पसरला त्या वातावरणी हालचालींना वाव न देता,  श्वास रोखीले स्वप्न थांबवूनी, कित्येक […]

गोड शब्द बोबडे, लकब त्याची मनास आवडे, शब्दांची भासली जाण,  नव्हते भाषेचे अजुनी ज्ञान, भावनांचा उगम दिसला,  मनी व्यक्त होई हालचालीतूनी रागलोभ अहंकारादी गुण,  दिसून येती जन्मापासून देश-वेष वा जातही कुठली,  सर्व गुणांची बिजे दिसली हळूहळू बदले बाह्यांग जरी, उपजत गुण राही अंतरी प्रसंग घडता अवचित ,  बाह्य जगाला विसरतो उफाळून येती सुप्त भावना, मानवी धर्माच्या […]

दुपारचे ते भोजन करूनी, आडवा झालो थोडासा झोप लागूनी त्याच क्षणी, थंडावल्या साऱ्या नसा….१, वाम कुक्षीच्या आधीन जाता, जग विसरलो सारे स्वप्न पडूनी सुंदर मनी, वाटे आनंद देणारे…..२, पाटी-पुस्तक हाती घेवूनी, पोषाख घाली शाळेचा घेवूनी गेलो कन्येस माझ्या, नाद जिला शिकण्याचा….३, खूप शिकूनी मोठी होईन, बाबा तुमच्या एवढी खावू पुस्तक खेळणी आणा, बडबडीत तिच्या गोडी….४, आई […]

आज लोपले शब्द ओठींचे,  भावनाच्या आकाशीं प्रखर बनतां त्याच भावना,  विचार जाती तळाशीं….१, भावनेला व्यक्त करण्या,  सांगड लागे शब्दांची थोटके पडती शब्द सूर ते,  गर्दी होता विचारांची…२, भावनांचे झरे फुटूनी,  विचार जलाशय झाले विचारांचे बनूनी धबधबे,  वाहू मग लागले…..३, आकार देती शब्द भाषा,  बांध घालूनी विचाराला निश्चीत होतो वेग नी मार्ग,  आकार देता भावनेला….४, भाषेमधली शक्ती […]

कोजागिरीची पौर्णिमा परि,  आकाश होते ढगाळलेले शोधूं लागले नयन आमचे,  चंद्र चांदणे कोठे लपले गाणी गावून नाचत होती,  गच्चीवरली मंडळी सारी आनंदाची नशा चढून मग,  तल्लीन झाली आपल्याच परी मध्यरात्र ती होवून गेली,  चंद्र न दिसे अजूनी कुणा, वायु नव्हता फिरत नभी तो,  मेघ राहती त्याच ठिकाणा दूध आटवूनी प्रसाद घेण्या,  उत्सुक होतो आम्ही सारे ढगात […]

विश्वामध्ये वावरतां भोंवती विश्व पसारा रमतो गमतो खेळतो जीवन घालवी सारा, संबंध येई हर गोष्टींचा, गोष्टी येथें अगणित प्रत्येक ती निर्माण करी आपलेच विश्व त्यांत जीव निर्जीव विखूरल्या वस्तू अनेक आगळ्या त्या परि ठरे एकाचीच  घटक, विश्वामध्येच विश्व असते राहून बघे विश्वांत समरस होता त्याच विश्वाशी प्रभूमय सारे होत डॉ. भगवान नागापूरकर 9004079850 bknagapurkar@gmail.com

दोन रिळाचे दोन धागे,  एकत्र ते आले एकमेकांत दोन्हीही,  गुंफून परि गेले….१, गुंता झाला होता सारा,  निर्मित नात्याचा शक्य होईल कसे आता,  वेगळे होण्याचा….२, खेच बसता वाढत गेला,  होता गुंता उकलून सुटणे शक्य नव्हते,  त्याला आता…..३, दोनच पर्याय होते,  त्याचे पुढती तुटणे वा एकत्र राहणे,   ह्या जगती….४, वेगळे होतील दोन धागे,  तुटून जाणारे अवशेष राहतील परि […]

प्रफुल्लित ते भाव वदनी,  घेवूनीं उठला सूर्योदयीं गत दिनाच्या आठवणी नव्हत्या,  आज त्याच्या मनांत कांहीं…१ खेळत होता दिवसभर तो, इतर चिमुकल्या मित्रांसंगे खाणें पिणें आणिक खेळणें,  हीच तयाची जीवन अंगे…२ सांज होता काळोख येवूनी,  निश्चिंतता ही निघूनी गेली भीतीच्या मग वातावरणीं,  कूस आईची आधार वाटली..३ निद्रेच्या तो आधीन होतां,  निरोप घेई शांत मनाने येणाऱ्या त्या दिवसा […]