कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

ध्येय मिळण्या तुमचे    योग्य लागते साधन कष्ट होतील व्यर्थचे    चूक मार्ग अनुसरुन   ।। अंतराळातील शोध   महान बुद्धीचे प्रतीक घेण्या अचूक वेध   अवकाशयान असे एक   ।। अनंत दूरचे तारे   न दिसती डोळ्यानी दुर्बिणीच्या नजरें   बघती सर्व कौतूकानी   ।। सूक्ष्म जंतूंचे अवलोकन, चक्षु घेण्या असमर्थ त्याचे मिळण्या ज्ञान   लागते सूक्ष्मदर्शक यंत्र   ।। यंत्र असे साधन   जाणण्या कांहीं गोष्टी […]

सात कोटीची वस्ती असूनी, सुंदर वसले शहर एक । प्रत्येक जण  स्वतंत्र असूनी, कार्ये चालती तेथे अनेक ।। सुसंगता शिस्तबद्ध साह्य करिती एकमेकांना । शत्रूची चाहूल येतां, परतूनी लाविती त्या घटना ।। अप्रतिम  शहर असूनी, नाव तयाचे असे  ‘पुरूष’ । ‘पुरू’ म्हणजेच गाव असूनी, मालक त्याचा आहे ‘ईश ।। अशीच अगणित शहरे, या अथांग विश्वाच्या शरीरी […]

ठसका लागून प्राण जातो, घशांत अडकून काही तरी  । क्षणांत सारा खेळ आटपतो, धडपड केली किती जरी  ।। हृदय जेव्हा बंद पडते, उसंत न मिळे एक क्षणाची  । केवळ तुम्हीं चालत असतां, यात्रा संपते जीवनाची  ।। कांचेचे  भांडे निसटता, तुकडे त्याचे होऊन जाती  । देहाचा काय भरवसा, जेव्हां सांपडे अपघाती  ।। वाढ करण्या शरीराची, पडत असती […]