कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

बाल वय कष्टमय ढिगाऱ्यात झुरतय माय जाते कामावर तिच्या मागे जाई पोर वितभर या पोटाची चिंता असे या आईची कष्टकरी गाळी घाम तेव्हा मिळे थोडा दाम गरिबाची रित न्यारी जगण्याची ओढ भारी जिथे तिथे खडकहे विरंगुळा लेकीस हे दगडात आनंदी ती बघताच सुन्न मती — सौ.माणिक शुरजोशी

आयुष्यात काही लोकांना एक जाणीव करून देना खूप महत्वाचे असते…. कि त्यांच्या असण्याने काही फरक नाही पडत, तेव्हा त्यांच्या नसण्याने तर कदापिही फरक पडणार नाही….!! — मयुरी राम विखे

प्रख्यात अभिनेत्री “स्मिता पाटील”, यांचा काल स्मृतिदिन झाला त्यानिमित्त,—!!! मराठमोळे सौंदर्य तुझे, टपोरे हसरे डोळे, चेहऱ्यावरती भाव झरती, आविर्भावही बोलके ,–!!! चाफेकळी नाक तुझे, सामान्यातील नायिका तू , अवघ्याच स्त्रीजातीला, अभिमानास्पद वाटलीस तू ,–!!! अभिनयातील शिखर गाठले, कर्तृत्वाने आगळे वेगळे, सामाजिक भान जपले, ते तर आणखी निराळे,–!!! स्त्रीत्वाच्या अस्मिता सगळ्या, नारी तितक्या परि,-साकारल्या , असामान्य कलेनेच […]

दगडात देव, माणसात भेटला नाशवंत देह, आत्मा कुणी पाहिला —(!) सत्कर्म जगतचं राहते तस्विरी टांगल्या भिंतीवर नर्क काय अन स्वर्ग काय? ठायी माणूस भूलोकी आस वैकुंठाची गिनती कशाला पाप पुण्याची आयुष्य पुरे कर्माचे भोग भोगायला दोर तुटता आयुष्याची तडपला आत्मा, देहा वाचुनी दगडात देव, माणसात भेटला आत्मा अमर, देह मातीत मिसळला —(!!) वारीत शोधती हरी सावळ्या […]