कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

पर्वत शिखरीं जाऊन खोदून आणली माती, हातकौशल्यने केला एक गणपती ।।१।। मूर्ती बनली सुरेख आनंद देई मनां, दाम मिळेल ठीक हीच आली भावना ।।२।। घेऊन गेलो बाजारीं उल्हासाच्या भरांत, कुणी न त्यासी पसंत करी निराश झालो मनांत ।।३।। बहूत दिवस प्रयत्न केला कुणी न घेई विकत, कंटाळून नेऊन दिला गणपती शाळेत ।।४।। भरले होते भव्य प्रदर्शन […]

पंख फुटता उडूनी गेला,   सात समुद्रा पलीकडे आकाशातील तारका होत्या,  लक्ष्य तयाच्या नजरेपुढे निसर्गाने साथ देवूनी,  दणकट दिले पंख तयाला झेप घेत जा दाही दिशांनी,  मनी ठसविले त्या पक्षाला आत्मविश्वास तो जागृत होता,  चिंता नव्हती स्थळ काळाची कुठेही जाईन झेपावत तो,  ओढ तयाला दिव्यत्वाची निसर्ग रंगवी चित्र मनोहर, रंग एक तो कुंचल्यामधल्या देईन अंगच्या छटा निराळ्या, […]

पावन हो तू आई तव चरण शरण येई ।।धृ।। संसाराचा खेळ मांडला खेळविसी तूं मजला थकूनी मी जाई ।।१।। पावन हो तू आई तव चरण शरण येई रात्रंदिनीं ध्यास लागला जीव माझा तगमगला झोप तर येतच नाही ।।२।। पावन हो तू आई तव चरण शरण येई आळवितो मी तुजला विसरुनी देहभानाला नयनी तव रुप पाही ।।३।। […]

पूजा पाठ करीत असतां पूजा गेलो विसरुनी प्रभुचरणी ध्यान लागतां भान गेले हरपूनी पूजेमधल्या विधीमध्यें बहूत तास घालविले मनी घेऊनी आनंदे पूजा कर्म केले पूजेमधली सर्व कृतिं कटाक्षाने पाळली नेटकेपणासाठी योग्य साधने जमविली वर्षामागून वर्षे गेली पूजाअर्चा करुनी खंत मनी राहून गेली झालो नसे समाधानी मूर्ती समोर बसूनी एक चित्त झालो ध्यान अचानक लागूनी स्वतःसी विसरलो […]

केव्हां मिळेल मजला आनंद जीवनाचा ।।धृ।। बालपणाची रम्यता मजा केली खेळ खेळता निरोप देता बालपणाला नाद गेला खेळण्याचा ।।१।। केव्हां मिळेल मजला आनंद जीवनाचा तारुण्याचे सुख आगळे मादकतेने शरिर भारले बहर ओसरु लागला दूर सारतां घट प्रेमाचा ।।२।। केव्हां मिळेल मजला आनंद जीवनाचा प्रौढत्वाची शानच न्यारी श्रेष्ठतेची ठरे भरारी येतां दुबळेपणा शरिराला उबग येई संसाराचा ।।३।। […]