कसा सोसेल हा वारा
कसा सोसेल हा वारा पाऊस माझा नाही मीच माझ्या डोळ्यांचा आरसा नाही कसे समजाऊ ह्या विजेला तीच माझी सखी होती ओढ तिला धरेची माझा सावळा मेघ नाही कसा सोसेल हा वारा पाऊस माझा नाही -सौरभ दिघे
कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका
नाटक
जीवन हा एक रंगमंच जिथे नसते मंच सज्जा असतात फक्त नटनट्या कळसुत्रीच्या बाहुलीसारख्या ज्यांना असतो एकच आधार पण नसतो एक आकार त्या साऱ्यांना नाचविणारा एकच असतो सुत्रधार घंटा होते, पडदा उघडतो कलाकार मंचावर येतात सुत्रधाराच्या मनाप्रमाणे सारे फक्त नृत्य करतात दुसऱ्या अंकाच्या सुरुवातीला नायकनायिकेचे प्रणयाराधन दिसते पण ते सुद्धा सुत्रधाराच्या मनाप्रमाणेच असते. तिसरा अंक सुरु झालाय […]
नादावले सखीने
नादावले सखीने मन जडल्या नात्याचे चंद्र पाकळ्यांची बरसात फुलणार मग निशेने भिजशिल गं प्रेमाने सखी कोणता ऋतुमास ओठावरी तुझा ध्यास मन करुन वारुचे ये प्रणयसखे वेगाने भिजशिल गं प्रेमाने भेटशील ना त्या ठिकाणी दुसरे नसेल कोणी क्षण तुझ्या भेटीचे ये करुनि बहाणे भिजशील गं प्रेमाने -सौरभ दिघे
मन भारावते
पाऊस येता मन जाते भाराऊनी सृष्टीचे रुप जाते हिरवेगार होऊनी अनेकांच्या मनातले विचार पाऊस घेतो जाणूनी म्हणूनच ती गाणे गाते संगीतमय होऊनी तृप्त होते जीवसृष्टी मातीचा गंध घेऊनी पण हाच पाऊस कधी कधी जातो काळ बनूनी चातकालाही आवडे पाऊस भारी तो थकतो पावसाची वाट बघूनी समुद्र जातो खवळूनी किनाऱ्यावरील लोक जीव मुठीत बसतात धरुनी लहान मुले […]
आई
आई हा शब्द असतो थोर जो सर्वांच्या ओठावरील असतो मोर आई या शब्दाला नसतो दुजाभाव तो सर्वांच्या मनाचा घेई ठाव वाऱ्याचा वेग जसा अंगाला शहारतो तसाच आईचा स्पर्श मनाला भावतो आईचे प्रेम करते मनाला पल्लवीत ते दृष्टीस पडता मन होते हर्षीत काही करण्याची हिम्मत आईमुळे मिळते म्हणूनच तर ती आत्माला ऑ आणि इश्वरातलाइ असते – भाग्यश्री […]
जीवन
जाई जुईच्या वेलींच्या हा सुंदर पसरला वास लागली मला घरा जाण्याची आस आईचा तो नाजूक हात पित्याचा तो निर्मळ सहवास जीवनाच्या साथीला क्षितीचा हव्यास जीवन म्हणजे एक ध्यास जीवन म्हणजे एक भास जीवन म्हणजे शिक्षणाची आहे रास पण आईबाबाशिवाय जीवनात नाही काही खास भाग्यश्री सतीश प्रधान अलिबाग
सीकेपी खाद्यसंस्कृती
बारा महिने वर्षाचे चोचले आमच्या जीभेचे दोन हात गृहिणीचे असतात अन्नपूर्णेचे चैत्रामध्ये चैत्रगौरी, चणे खिरापत घरोघरी गुढी पाडव्याला पानामध्ये हवी असते बासुंदीपुरी वैशाख, ज्येष्ठ बेगमीचे, वाल, पापड, सोड्याचे बाजारात मिळती खूप, घरच्या मसाल्याचे अप्रूप आषाढ येतो पावसाचा, मच्छी, भजी तळण्याचा तिखटीला मटणवडे, अमृत फिके त्याच्यापुढे श्रावणराजा महिन्यांचा, श्रीकृष्णाच्या जन्माचा करतो आम्ही उपासतापास, भरल्या केळ्याचा येतो वास […]
सूर्यास्त
सूर्य चालला अस्ताला सगळं चैतन्य बरोबर घेऊन प्रकाशही बरोबर घेऊन माणूस गेल्यावरही असंच होत असेल का ? मनापासून शोक सारी माणसं करत असतील का? असंच सगळ चैतन्य प्रकाश बरोबर घेऊन तो जातो पण केवळ आठवणीत मागे उरतो मागे उरतो. सौ. झेलम संजय टिपणीस अलिबाग
सोनं येचितो मातीत….
सोनं येचीतो मातीतं…. सोनं येचतो मातीतं… संगणीच्या संगतीतं… मोती घामाचे पिकवितो… काळी मायच्या कुशीतं…. पशु पक्षी वृक्षवल्ली काळ्या मायची लेकरं सार तिच गणगोतं तिलं सृष्टीचा संसारं…. पिकं शेतात डोलते पाना फुलांनी सजते फुले काळीज बळीचं मनं हारखुन जाते….. मका पोटुशी पोटुशी… डोकं जवारी काढते… गहु मिशांना ताविते… फुलं सुर्याच डोलते… पक्षी झाडाशी बोलती, गाय गोठ्यात हंबरी, […]