Articles by विलास सातपुते

नकोस बोलू, मीही सारे जाणतो न उरले, काहीच बोलण्यासारखे जाणतो मी, तुझ्या मौनी वेदनांना आज नां काहीच विसरण्यासारखे जे जे अव्यक्त! कसे व्यक्त करावे सांगनां! तूं काय सावरण्यासारखे जे, जे घडले, ते, ते हृदयस्थ सारे सत्य! कोणते व्यक्त करण्यासारखे तूच सांगनां, काय कसे घडले होते जगी जगलो साऱ्यांच्या मनासारखे आज हा असा विरही दुरावा भाळी यावीण […]

वाट चढणीची ही गडकोटी सदैव मी चालतची राहिलो उरली आता, चारच पाऊले आत्ता माथ्यावरती पोहचलो आव्हानी पथ्थर पाऊलवाट दुर्दम्य! विश्वासाने चाललो सभोवार सुखदा हिरवीगार गतस्मृतीं! आठवीत राहिलो वाहतो,शीतल पवन गंधला झुळझुळ ती झेलीत राहिलो लोचनी, माझे गावकुंस सुंदर जिथे पडलो, झडलो, घडलो सारीपाट, साऱ्याच जीवनाचा मीच, आज उलगडित राहिलो — वि.ग.सातपुते.(भावकवी) 9766544908 रचना क्र. ५९ २६ […]

येनां, सखये या सांजवेळी तुजविण, एकाकीच जगलो गतस्मृती, ओघळता नयनी मनी, मी चिंबचिंब भिजलो स्मृतीगंध! तो शिशु शैशवी त्यात सदैव, सचैल नाहलो वास्तव! सारे शुष्क जीवन दुरावा, तुझा साहत राहिलो सत्य! तुही भोगलेस जीवन सारे फक्त आठवित राहिलो सांजाळलेल्या दशदिशातुनी आठवांना उसवित राहिलो तनमन, झाले हळवे कातर प्रीतासक्त मी तुझ्यात गुंतलो येनां, सखये या सांजवेळी तुजविण, […]

कविता! म्हणजे जगणेच असते मनाचेच बिलोरी प्रतिबिंब असते मनभावनांना, मुक्त व्यक्त करुनी जाणीवांना शब्दात माळणे असते अलवार, अंतरात झुळझुळणारी आत्मरंगी! निर्मल सरिता असते मांगल्यमयी, ओढ प्रीतसागराची भावशब्दी, पावन गंगोत्री असते अविस्मरणीय, आठवांचीच गाथा पाझरणारी तृप्त आत्मशांती असते मनामनांचे, हितगुज भावस्पर्शी शब्दभावनांचीच रिमझिम असते शब्द शब्द! वरदान ते भगवंताचे क्षणात, वेचुनी अर्पावयाचे असते शब्दा,शब्दात, भाव सत्यप्रीतीचे कवीतेत, […]

मनांतरीच्या भावनांना शब्दातुनी मी माळीतो अंतरातील गुज प्रीतीचे भावगीतात मी मांडितो स्पर्श! वात्सल्यप्रीतीचे स्वरगंगेसवे, गुणगुणतो गुणगुण आर्त भावनांची मी हृदयांतरी आळवितो गीता! ही प्रीतभावनांची श्वासासंगे, मी गुणगुणतो गीतात! नि:ष्पाप सुगंधा गंधाळ! जीवनी दरवळतो दिव्य! सुरम्य भावस्पर्ष प्रीतशब्दातूनी,ओघळतो लोचनी, तीच एक प्रीती मी, मलाच भुलूनी जातो कृपा ही त्याच दयघनाची मी तिला मनांतरी स्मरतो सदैव, हीच ओढ […]

मला अजूनही कळले नाही तुझ्यात, मीच गुंतलो कसा मनास ध्यास हा नित्य तुझा नकळे तुझ्यात गुंतलो कसा जगी सारी नाती ऋणानुबंधी सत्यसाक्षी, हे अनादिकाली कां? हीच ओढ गतजन्मांची मीच तुझ्यात गुंतलो हा असा वास्तव! आज तसे दुरत्वाचे दुर्भाग्य! भाळी हे प्राक्तनाचे दग्धता ही नां कधी शमणारी तरी तव स्मरणी जगतो असा उरी आर्त ओढ प्रीतभावनांची घनमेघ, […]

डांबले उरी, मी दुःखवेदनांना आज विकल अव्यक्त भावनां संवेदनांचे सारे स्पर्श वेगवेगळे दाह अंतरी सोसू कसा सांगना विधिलिखित! जरी हे ललाटी भोगूनी संपणार कां? सांगना सत्कर्मी! चालतोही मी विवेके तरी अस्वस्थ मन हे कां सांगना क्षण! तू तर सारेसारे जाणतेस तरीही तू कां? अबोल सांगना मीच शोधितो, स्वतःला अंतरी जीवन! कधी उमगणार सांगना जीव! हा व्याकुळ […]