प्रसिद्ध लेखक मंगेश कदम आपल्या केबिनमध्ये अस्वस्थपणे फेऱ्या मारत होते. त्यांच्या स्वतःच्या मालकीच्या ऑफिसमध्ये एसी फुल्ल असूनही त्यांच्या कपाळावर घर्मबिंदू जमा झाले होते. चेहरा सुद्धा आक्रसल्यासारखा दिसत होता. मेजावरच्या ऍश ट्रे मध्ये तीन मोठ्या गोल्डफ्लेक लाइट्स अर्धवट जळालेल्या अवस्थेत होत्या. चौथी सिगरेट अर्धवट पिऊन झालेली त्यांच्या बोटाच्या चिमटीत होती. […]
सध्या मुक्काम पोस्ट अमेरिका.इथे हव्या त्या गोष्टी करायला वेळ नेहमी पेक्षा अधिक मिळतो. दहा बारा दिवसांपासून f b वर एक add येत होती. online कोर्स उपवास पदार्थ, मुखवास, इन्स्टंट मसाले.इ.हे सगळे free कोर्स होते. मात्र त्यांची भारतीय वेळ होती दुपारी 3. मला ते कोर्स करणे शक्य नव्हते.याचे कारण इथे या वेळेस मध्य रात्रीचे अडीच वाजलेले असतात.म्हणून तो नाद सोडून दिला.तीन चार दिवसांपूर्वी हाॅटेलच्या चवी प्रमाणे भाज्या घरच्याघरी बनवा अशी add आली. […]
डिक्शनरी आणि डिरेक्टरी आता नामशेष होण्यातच जमा आहेत. आजची e -पिढी गुगल वरच त्यांचे अर्थ सर्च करेल. पण आमचे हे संपर्क आणि शब्दांचे ब्राउझर आठवणींच्या ट्रंकेतला एक कोपरा व्यापुन विराजमान राहतील. […]
मी सर्वप्रथम अमेरिकेत अपूकडे गेले ती 1998 साली.म्हणजे 25 वर्षांपूर्वी…. !पहिल्यांदाच विमानाचा प्रवास..आणि तो देखील इतक्या दूरचा आणि एकटीने करायचा… ! मी मुंबईतही कधी एकटीने प्रवास केल्याचं मला आठवत नाही.सासरी जायचं असो नाहीतर माहेरी जायचं असो. […]
पुरातन काळापासून खांद्यावर ओझे वाहणे हाच एककलमी कार्यक्रम समाजातील सामान्यांसाठी ! त्यावेळी पालखीत बसलेले मंदिरातील देव होते, सरदार होते , दरकदार होते ! संत होते , महंत होते, पंडित होते ! आज सजलेल्या पालखीत खासदार आहेत, आमदार आहेत , मंत्री आहेत , संत्री आहेत त्यांचे काटेचमचेपळ्या आहेत ! ओझे वाहणारे भोई मात्र तेच आहेत, समाजातील सामान्य […]
स्वातंत्र्यदिनी मातृभूचे आक्रंदन घामेजले शरीर, भडका दिशांत झाला दूषित भूमी झाली, वारा विषारी झाला तोडुनी वृक्षराई, डोंगर उजाड केला निसर्ग कोपूनिया दुष्काळ माथी आला स्वातंत्र्यतेज आमुचे, सारे दूषित झाले आम्हीच हे स्वहस्ते, ऐसे अघोर केले ऐशा कुकर्मी आज,जनताच त्रस्त सारी स्वातंत्र्य हे कशाचे? ना संपली गुलामी सारे विषारी अन्न,भाजीत विष मिळते पाणी नदीतले ही, सारे अशुद्ध […]
त्यांच्या कुजबुतीतून एक वाक्य स्पष्ट ऐकू आलं, “बारीश के दिनो में गरमागरम समोसे के साथ हरी मिरची का मजा तो कुछ और ही रेहता हैं”। […]
सातपुड्याच्या पायथ्याशी येळकोटवाडी नावाचं गाव व्हतं. साधारण दीड दोन हजार वस्तीचं गाव.. गाव तसं लहानच… गावाला खंडूबा प्रसन्न व्हता… गावात शिरताच म्होहर च खंडूबाचं देवुळ व्हतं …या खंडूबाच्या देवळाच्या रावळात एक माणूस बशेल असायचा… दिसा तो नसायचा पण रातीला तो तिथंच गवसायचा… त्याचं नाव पांडबा… […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2022 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Interpole Technologies | Smart Solutions