कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

गळफास बोलला फांदीला का गं ? एवढी गर्दी आज ह्या पांदीला आज पर्यंत कसं सारं सुनं सुनं होतं भेगाळल्या भुईवर काळं कुञही येत नव्हतं मग अाज कसा आला ह्यो ताफा भर उन्हाळ्यात कशा तोंडातुन वाफा मी ही आज तोवर पडुन होतो सांदीला कसा लटकलो ह्या सुकल्या फांदीला गळफास बोलला फांदीला………… …………………………………………………   वाळलेलं झाड बया पाखरांनी भरलं ज्यान त्यान इथं येऊन का मौन धरलं कुणीच काही बोलत नाही…. कालपासुन ह्यो बाॅ चिपकुन बसलाय मला मलाही आता याचा भार तोलत नाही कुणी तरी याला उतरवेल असं वाटतय पण ह्यो लटकलाच का..? प्रश्नच पडतय …………………………………………………….   सुकलेली, पानं झडलेली फांदी मग गळा दाटुन लागली म्हणायला मला काही हे नवं नाही बाबा, माझ्या खालचा जवा करपुन जातो माल तवा असच होतं सारं, जे […]

असले जरी शिक्षण बेताचे वागलो नाही कधी विचित्र, चाळीतील मध्यमवर्गी आम्हीं राहत होतो एकत्र !   चाळीने आम्हांला शिकविले भेदभाव विसरायला, प्रसंग कोणावर बिकट आला शिकविले प्रथम मदत करायला !   चाळीत कॉमन नळाला पहाटे पाचला पाणी, सातवाजता पाणी गेल्यावर मिळणार नाही थेंब पाणी !   ब्रशने दात घासता घासता भरभर प्रातर्विधी उरकायचे, दुधासाठी सेंटरवर धावायचे […]

उजाड  रस्ता,  मोकळा पण भकास सूर्य  आणि उध्वस्त दिशा ! वाट नजरेच्या टप्प्यात आहे , पण पावलंच नाहीयेत , तरीही मला जायचंय रांगत का होईना   मला जायचंय.. सगळं वाळवंट आहे. तप्त उष्ण वाळू, चटके बसतायत पावलांना, गिधाडं घिरट्या घालतायत. पाणी दिसतंय मला , पण फक्त डोळ्यातलं. मला पळायचंय  वाचवायचंय स्वतःला… काय सांगतोस ? तो पण अडकलाय […]