कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

आयुष्याच्या परतीच्या प्रवासासाठी बॅग कशी भरायची ते आता मला कळले आहे ! फापट पसारा आवरून सारा , आता सुटसुटीत व्हायचं आहे ! याच्या साठी त्याच्या साठी , हे हवं , ते हवं इथे तिथे – जाईन जिथे , तिथलं काही नवं नवं हव्या हव्या चा हव्यास आता प्रयत्नपूर्वक सोडायचा आहे, बॅग हलकी स्वतः पुरती आता फक्त […]

भाषा जिला गौरवते, त्या मातीचेच गान , मातेहूनही ती मोठी, भाषा देत असे अधिक वेलांटी,–! ती आहे सृजनांत , सर्वांची काळी आई, तिच्या कुशीतून जन्म घेतो, आपण सारे, पक्षी, प्राणी, –! ती करते जसे संगोपन, जिवांचे नित्य जतन, म्हणूनच तिला रोज करावा, नेमाने आपण प्रणाम,—! काय तिची महती वर्णावी, कणातही आहे सत्व, जीवनातील संजीवनी, तिच्याविना सृष्टी […]

आनंदाने नाचत गात, घेत हृदयाचे ठाव , चाललो मी पुढे पुढे , झरा माझे नाव,–!!! कपारीत डोंगराच्या, जन्म होई माझा, झुळझुळ वाहत जाता, होत असे मी मोठा,–!! शांत निर्मळ पाणी, हळूहळू पुढे जातसे , पारदर्शक थेंब लोलक, नजरेत ना भरती कसे,–!! असे धवल थेंब धावती, त्यांची बनते सुरेख नक्षी, ती बघण्यास उत्सुक हा, सारखे येती माझ्यापाशी,–!! […]

रोपाचे बनता झाड, फांदी अन् फांदी डंवरे, सडा पडे खाली फुलांचा, जणू गालिचाच पसरे, फांद्या फुटण्याआधी कसे, धुमारे तिथे फुटती, बघतां बघतां आकार वाढून, तिज फांदी म्हणती, किती बहर येई फुलांचा, ती भरे *नखशिखांत बघणारा हरखून जाई , कुठे फांदी-? याच भ्रमात, फूल अन् फूल उमले, जागा नाही कुठे उगवण्या लेकुरवाळ्या फांदीलाही, अभिमान वाटे मिरवण्यां, फुले […]

हिरव्या पानात लगडलो, पांढऱ्या शुभ्र मोगरी कळ्या, एकेकच हळूहळू जन्मतो, स्वभाव धर्मानेफुलणाऱ्या, गोऱ्या रंगावरी आमुच्या, जनहो नका हो भाळू, टपोरेआकार पाहुनी, मोहून नका हो हाताळू, कौमार्य फुलते आमचे, दुरुन बघावे, हेच उचित, मुसमुसत्या तारुण्याला, ठेवा तुम्ही अलगद, मगच उमलेल फूल हे सुंदर , येईल मोगऱ्याला बहर, स्पर्श न करता नेत्रसुख घेता, घ्या हो आमुचा आस्वाद, किती […]

थोडी थोडी प्या घाई करायची नाही दोन पेगची मजा चार पेगमध्ये नाही नको तो हॅंगओव्हर दुसरा दिवसही छान पिताना राहू द्या थोडे तरी भान फुकट मिळाली तरी जास्त ढोसू नका घ्या तुम्हीच काळजी नको ते वका वका ग्लासकडे लक्ष द्या खम्ब्याकडे नको मला घरी सोडा मित्रांना विनंती नको चालता आले पाहिजे चालविता आली पाहिजे आपल्याच घरी […]

झाडांची आज चालली रंगपंचमी गाली हसे नभ, विविध रंग पाहुनी कुणी आणे हिरवा तर कुणी गुलाबी कुणी गडद, कोणी लालेलाल झाला बुंध्यापासून कोणी हळदी ल्यालेला कुणी केशरट रंगाने अगदी न्हालेला कोणता अधिक सुंदर ते विचार करे माझा रंग बिनतोड’, ते पक्के ठरवे मागे मी, म्हणून यांचे हे सौंदर्य,– निसर्गघटक कितीतरी, असती, कोण दाखवेल असे औदार्य,–? एकट्या […]