दवबिंदुंचा थेंब पाहे,प्रतिबिंब फुलाचे पाण्यात, पाणी का आरसा आहे, प्रश्न पडे त्यास मनात,–!!! रंग पाहून पाण्याचे, थेंबही भासे कसा रंगीत, विविधढंगी रूप असे, पाहून त्याचा जीव चकित,–!!! फूल कसे निडर असे, रंग त्याचे ना बदलत, पाणीच आपुले रंग बदले, प्रतिमा त्याची हृदयी ठसवत,–!!! आखीव-रेखीव पाकळ्यांचे, बाल- स्वरूप दिसे पाण्यात, थेंबात परागकण मोठाले, सारे थेंबाच्या आत डोकावत,–!!! […]
अरे हे मैत्र मैत्र काय असतं? अरे हे मैत्र मैत्र काय असतं? मैत्रीच्या घट्ट नात्याने जमलेल्या दुधावरची साय असतं तासंतास शाळेच्या आठवणीत रामल्यावर भावनांच्या मंथनातून निघालेलं लोणी असतं अरे हे मैत्र मैत्र काय असतं? बऱ्याच वर्षांनी अचानक शाळेतील क्रश समोर दिसताच हृदयाच्या आतून उमटलेले हाssssय असतं तरीही मनातलं दुःख बाहेर न दाखवता हसून केलेलं हाय असतं अरे हे […]
हे शशिधरा तूं प्रेमळ सखा साऱ्या विश्वाचा सौंदर्याचे प्रतिक असूनी राजा तूं नभाचा लागूं नये तूज दुष्ट म्हणूनी काजळ लावी तुला काही वेडे त्यास समजती तू डागाळला डाग कसला तुम्ही मानतां प्रेमामध्ये तो दोन मनांतील पवित्र नाते हे आम्हीं विसरतो समजूं शकतो नीती बंधन समाज रचनेचे बळजबरीच्या कृत्यास तुम्ही म्हणावे पापाचे गुरू […]
दवाचा शिंपीत सडा, पहाट उमलत आली, खेळ संपता तमाचा पृथ्वीवर बागडू लागली,–!!! पाने सारी भिजता, झाडांना निराळी टवटवी, रंग उठून दिसता, वाटते विलक्षण तरतरी,–!!! रस्ते थोडे भिजता, अवनीला येई तरारी, येऊ घातला भास्करराजा, आंस तिच्या किती उरी,–!!! भिजत्या भिजत्या पाकळ्या, थेंबांचे डंवरती मोती, रंगीबेरंगी नाना फुलांना, कसा मस्त उठाव देती,–!!! पाकळी – पाकळी फुलता, कळीकळी ओलावली, […]
मातीचा पुतळा एक फोडला कुण्या वेड्यानी जीवंत पुतळे अनेक जाळून टाकले शहाण्यानी ।। एक करि तो पिसाट ठरवी वेडा त्याला अनेकाची उसळता लाट धर्माभिमानी ठरविला ।। अशी आहे रीत नाहीं समजली मना करुन विचारावर मात श्रेष्ठ ठरे भावना ।। डॉ. भगवान नागापूरकर ९००४०७९८५०
डोळियांमध्ये किती *तरंग*, सुख-दु:खांची प्रतिबिंबे, समाधान,तृप्ती,हर्ष,खेद, आनंद,लोभ,लालस *उधाणे*,–!! आत्मिक भावनांचे किती रंग, प्रेम, भूतदया,शांती,अशी रुपे, बोलकी उदाहरणे कित्येक,–! कधी मात्र असती *नि:स्संग*,–!!! डोळे रडती, डोळे हसती, डोळ्यातूनच उमटे राग, अस्वस्थता जिवाची *काहिली*, *घालमेल* कधी असते उगीच,–!! कधी कामवासना उफाळे, डोळे बोलती, माणसे राक्षस, बरसात करती *संजीवने*, कधी सुखाची ओसंडत *रांस*,–!!! डोळ्यांचे असते *विश्व* निराळे, त्यात माणसांची […]
लेक चालली सासरी, डोळ्यांच्या कडा पाणावल्या, आज निघाली आपल्या घरी, तिच्याही पापण्या ओलावल्या,–!! काळीज तिचे *धपापे*, *अंतर्नाद* ऐकू येती, उलघालीचे स्वर *बोलके*, थेट कानास बघा भिडती,–!!! बदलले जीवन सारे, मांडेल नवीन संसारा, मने आमुची *कृतार्थ* झाली, लेक निघता *त्या* घरा,–!!! जावई *समजूतदार* ते, सासू सासरे *सूज्ञ* असती, लेकी सुनांनी घर *भरले*, *एकत्र* कुटुंब म्हटल्यावरती,–!!! माणूस म्हटल्यावर […]
चिव् चिव् करित बोलतां तुम्ही सारी भाषा दोन स्वरातून विचारांना देत असता दिशा शब्द आमचे सप्तसुरांतून येती बाहेरी व्यक्त करिती भाव सारे असती जे अंतरी दोन अक्षरी किमया सारी तुमच्या भाषेची त्याच चिव चिवे समजुन घेता धडधड ह्रद्धयाची भाव मनीचे टिपून घेण्या शब्द लागती थोडे चेहऱ्यावरल्या हलचालीनी प्रश्न उकलूनी पडे. समज तुमची आपसांतली कौतूक करणारी शब्द […]
आकाशाशी स्पर्धा करणे, हीच मातीची ओढ असे, खालून मुळ्यांची पेरणी, झाडाझुडपांचा पायाच असे, वाढावे असेच उदंड, खालून वरवर जावे, कितीही वर गेलो तरी, पायाला न कधी विसरावे, गगन विस्तीर्ण भोवती, बुंध्यातून वाढीस लागावे, फांद्या पाने ,फुले यांनी, खोडास सतत बिलगावे, झाड लेकुरवाळे असते, तरी किती निस्संग,—!!! एक निळाई त्याच्या डोळी, दुसरा न कुठला रंग ,–!!! हिरवे […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2022 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Interpole Technologies | Smart Solutions