नवीन लेखन...
Avatar
About निलेश बामणे
Poet & Writer Editor - Marathi magzine Sahitya Upekshitanche
Contact: Facebook

त्याचे वेगळेपण…

मनुष्याचा स्वार्थी स्वभाव काही आजचा नाही तो प्रत्येक युगात स्पष्टणे दिसत आलेला आहे अगदी रामायण, महाभारत ते सध्याच्या कलियुगापर्यत. कधी- कधी तर असे वाटते की माणूस हा मुळातच एक स्वार्थी प्राणी आहे. इतर प्राण्यात तो स्वार्थीपणा दिसत नाही कारण ते निसर्गाच्या अधीन आहेत. पण माणूस हा असा प्राणी आहे ज्याने नेहमीच निसर्गावर कुरघोडी करण्याचा प्रयत्न लाखो वर्षापूर्वीही केला आहे आणि आजही करत आहे. त्याची आज अनेक उदाहरणे समाजात दिसत आहेत. […]

मानवता…

कधी पटणार माणसाला माणसाचीच ओळख… की धर्माच्या नावावर मानवताच मरत राहणार विनाकारण… पृथ्वीवरील स्वर्ग पाहायला गेलेल्यांसाठी अचानक स्वर्गाचीच दारे उघडली धर्माच्या नावावर… अजून किती बळी जात राहणार धर्मासाठी.. धर्म बाजूला सारून माणसाला कधीच जगता येणार नाही का मानव म्हणून… कोणताही धर्म कधीच मानवतेला मारू पाहत नव्हता पण काही अज्ञानी माणसांना खरा धर्म कधी कळलाच नाही… आज […]

क्रेडिट कार्ड…

क्रेडिट कार्डचे एक बिल भरले नाही की खर्‍या अर्थाने कळते मानसिक त्रास म्हणजे नक्की काय असतो ते. क्रेडिट कार्ड वापरणे हा असा शौक आहे जो फक्त अती श्रीमंत लोकांनाच परवडू शकतो. मध्यमवर्गीयांनी हा शौक न पाळलेलाच बरा ! आयुष्यात एखाद्या माणसाला कधीही न झालेला मनस्ताप अवघ्या दोन – चार दिवसात देण्याची ताकद या क्रेडिट कार्डमध्ये असते. […]

व्हॅलेंटाईन डे… दिवस प्रेमाचा…

व्हॅलेंटाईन डे दिवस प्रेमाचा प्रेमाच्या दिवशी प्रेमानेच साजरा करण्याचा… हा दिवस म्हणजे त्याचा स्मृतीदिन ज्याने आपल्या प्रेयसीला आपल्या रक्ताने विक्रम केला पन्नास हजार शब्दांचे प्रेमपत्र लिहिण्याचा… तो विक्रम आता कधिही मोडणार नाही कारण कोणताही प्रियकर यापुढे आपल्या प्रेयसीवर पाचशे शब्दही लिहू शकणार नाही…कारण त्याने विक्रम केला आहे फक्त तिच्या देहात गुंतण्याचा… जगभरात हा दिवस आहे प्रत्येकाचे […]

माझं हृदय म्हणालं मला…

माझं हृदय म्हणालं मला आज मकरसंक्रात आज तरी गोड गोड बोल तिच्याशी… मी म्हणालो, नाही ! इच्छा तिची माझ्याशी बोलण्याची म्हणून तर दूर गेली संपर्कातून… आता आठवतही नाही तिचा चेहरा आणि स्वप्नातही येत नाही… मीच प्रेमवेडा होतो तिच्या नजरेत… आता मला ते वेड झेपत नाही… माझे शब्दही कडू झालेत… तिच्या आठवणींसारखे… आज पुसून तिच्या साऱ्या आठवणी… […]

तू मला कधी भेटणार…

तू मला कधी भेटणार… निर्विकार तुझ्या चेहऱ्यावर विकार कधी दिसणार… सुंदर पण कोमेजलेल्या तुझ्या चेहर्‍यावर हस्य कधी फुलणार …. कठोर आवाजात तुझ्या गोडवा कधी येणार… गुलाबी गालावर तुझ्या पुन्हा खळी कधी हसणार… पुर्वीचे ते चैतन्य तुझ्या वागण्यात कधी जागणार… माझ्या आठवणीतील ती तू मला कधी भेटणार… © कवी – निलेश बामणे  

घुस…

कदाचित माझा प्रवास हिंसेकडून अहिंसेकडून सुरु झालेला आहे कदाचित तो तेंव्हाच सुरु झाला होता जेंव्हा वीस वर्षापुर्वी मी मांसाहार सोडून शाकाहारी झालो होतो… […]

कथा एका कथेची

एका वेबसाईटवरील एका भव्य कथा स्पर्धेचा मी कधी नव्हे तो भाग होण्याचा निर्णय घेतला. माझ्या कथा म्हणजे लघू कथा ! ज्या बर्‍याचदा दिवाळी अंकात प्रकाशित होत असतात. […]

ती – माझी छत्री

ती – माझी छत्री हल्ली असे होत नाही… मी घराबाहेर पडल्यावर ती माझ्या सोबत नाही… तिला माझ्या सोबत पाहून तो आलाच नाही… तिला पाहताच तो कोठे दडून बसला मला माहीत नाही… तो आल्याखेरीज तिच्या माझ्यासोबत असण्याला काही अर्थच नाही… तो आल्याखेरीज ती ही कधी मोकळी होत नाही… तो आल्यावर ती मोकळी झाल्याखेरीज राहात नाही… आणि माझ्या […]

आत्महत्त्या…

विजय सोफ्यावर बसून पेपर वाचत असतो इतक्यात दारावरची बेल वाजते तो पेपर समोरच्या टेबलावर ठेऊन पुढे होत दरवाजा उघडतो तर दरवाजात रमेश उभा असतो त्याला आत घेताच… […]

1 2 3 43
error: या साईटवरील लेख कॉपी-पेस्ट करता येत नाहीत..