धबधबा

सुचले होते सारे कांहीं ,  ढळत्या आयुष्यीं  । संधिप्रकाश दिसत होता,  सूर्य अस्ताशीं  ।१। काळोखाची भिती उराशीं,  लांब आहे जाणे  । कळले नाहीं यौवनांत,  कशास म्हणावे जगणे  ।२। समजून आले जीवन ध्येय,  चाळीशीच्या पुढें  । खंत वाटली जाणता,  आयुष्य उरले केवढे  ।३। विषय सारे अथांग होते,  अवती भवती  । कसा पोहू या ज्ञान सागरीं,  विवंचना होती  […]

भंग पावले पाहीजे    स्वप्न माझे रातचे  । तोडणे स्वप्न श्रृंखला   नसे मानवी हातचे  ।। शिथिल गात्र बनती   जाता निद्रेच्या आधीन  । उघडले जाते मग       विचारांचे दालन  ।। किती काळ भरारी घेई   निश्चीत नसे कांही  । विचार चक्र थांबता     स्वप्न दोष तो जाई   ।। रात किड्यानो जागवा    स्वप्नावस्थे मधूनी  । कुकुट कोकीळा येई      मदतीसाठी धावूनी   ।। वाऱ्याची […]

स्वैर मनानें भरारी घेई,  पक्षी दिसला आकाशीं  । स्वछंदामध्यें विसरला ,  काय चालते पृथ्वीशीं  ।१। एक शिकारी नेम धरूनी,  वेध घेई पक्षाचा  । छेदूनी त्याचा एक पंख,  मार्ग रोखी उडण्याचा  ।२। जायबंदी होवूनी पडला,  जमीनीवरी  । त्वरीत उचलून पक्षाचे,  पाय बांधे शिकारी  ।३। ओढ लागली त्यास घराची,  भेटन्या मुलाला  । आजारी असूनी पुत्र त्याचा,  चिडचिडा तो […]

एके दिनीं निघून जाईन    निरोप घेवून ह्या जगताचा प्रवास माझा अनंतात    कसा असेल त्या वेळेचा   आकाशाच्या छाये खालती    विदेही स्थितींत  फिरत राहीन ‘तू’ आणि ‘मी’ च्या विरहीत मी   गत कर्माचे करिन मापन   बाल्यातील चुका उमगल्या     तरूणपणाच्या उंबरठ्यावरी सळसळणारे यौवन रक्त    वृधावस्तेतील खंत ठरी   पूनर्जन्म घेण्याकरितां    गर्भाची निवड करीन गत जन्मींच्या चुका टाळूनी    आदर्शमय  जीवन जगेन   […]

संसारातील ऐहिक सुखे, धडपडीने मिळवीत असे प्रयत्नातील आनंद खरा, भोगण्यांत तो दिसत नसे   उबग येई ह्याच सुखाची, जीवन खर्चीले ज्या करितां त्या सुखांत समाधान नव्हते, जाणवले तेच मिळतां   प्रभू मिलनाचा आनंद तो, चिरंतर ते समाधान देयी ईश्वरी मार्ग खडतर असूनी, क्लिष्टता येते मनाचे ठायीं   तसेच चाला उबग सोसूनी, कठीण अशा त्या मार्गावरती यश […]

खरेदी केला सुंदर पक्षी,   दाम देवूनी योग्य असे ते । नक्षीदार  पिंजरा घेवूनी,   शोभिवान केले घरातें ।। प्रात:काळी उठोनी बघतां, चकित होवूनी गेलो मनीं । पक्षानें मान टाकली,  पडला होता तळात मरूनी ।। क्षणभर मनी खंत वाटली,   राग आला स्वकृत्याचा । अकारण हौस म्हणूनी,   खरेदी केला पक्षी याचा ।। किती बरे निच मन हे    निराशा तयाला […]

घोड्यावरती बसू देईना,  चालू देईना पायी जगाची ही रीत ,  कशी समजत नाही ..१, सज्जनतेची वस्त्रे लेवूनी,  निर्मळ जीवन आले आपण बरे नि काम बरे,  तत्व अंगीकारले…२, मोठा झाला शिष्ठ समजोनी,  वाळीत टाकीले मला दुष्कृत्यामध्ये साथ हवी,  त्यातील कांहीं व्यक्तीला…३, जीवन जगणे कठीण होता,  मार्ग तो बदलला आगळी धडपड करूनी,  यश मिळाले मला….४, मिसळत होतो सर्वामध्ये, […]

बराच काळ चिवचिव करीत एक दिसे चिमणीं काय बरे तिज लागत असावे विचार आला मनी…१, तगमग आणि उत्सुक दृष्टीने बघे चोंहिकडे परि लक्ष वेधी ती हालचालींनीं आपल्याकडे….२, शिकवतेस कां ? तूझी चिवचिव भाषा मजला मदत करिन मी शक्तीयुक्तीने दु:ख सारण्याला…३, बघूनी मजकडे चिमणी ओरडे मोठ्या रागानें समर्थ आहे मी माझ्या परि ती नको मदत घेणे…४, मानवप्राणी तूं एक […]

हे शशिधरा तूं प्रेमळ सखा    साऱ्या विश्वाचा सौंदर्याचे प्रतिक असूनी    राजा तूं नभाचा   लागूं नये तूज दुष्ट म्हणूनी    काजळ लावी तुला काही वेडे त्यास समजती    तू डागाळला   डाग कसला तुम्ही मानतां    प्रेमामध्ये तो दोन मनांतील पवित्र नाते   हे आम्हीं विसरतो   समजूं शकतो नीती बंधन    समाज रचनेचे बळजबरीच्या कृत्यास तुम्ही    म्हणावे पापाचे   गुरू […]

कवि होणें सुलभ असावे    रसिक होण्यापरि जिवंत ठेविती कवितेला    हीच मंडळी खरी   भावनेचे उठतां वादळ    व्यक्त होई शब्दानीं भाव शब्दांचा हार दिसतो    काव्य ते बनूनी   भाव येणे सहज गुण तो     मानवी मनाचा परि बंदिस्त त्याला करणे    खेळ हा कवीचा   शब्द पिंजरा नि भाव पक्षी    ओळखी को रसिक कवि मनाशीं ‘स्व’ भावांचे   करी जुळवणूक   कविते […]