कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

हिशोबाची वही घेवूनी बसलो,  हिशोब करण्यासाठीं जमाखार्च तो करित होतो,  जीवनाच्या सरत्या काठीं घोड दौड ती चालूं असतां,   सुख दु:खानी भरले क्षण प्रसंग कांहीं असेही गेले,  सदैव त्याची राही आठवण कष्ट करूनी जे कमविले, थोडे धन या देहाकरिता उपयोग नव्हता त्याचा कांहीं,  जग सोडूनी देह जाता कधी काळचा निवांतपणा,  घालविला होता प्रभू सेवेत पुण्य राहिले शिल्लकीमध्ये, […]

दहा पंधरा तीं वर्षे राहिली, उम्मीदपणाच्या हालचालीची मना वाटते आगळे करावे,  उरली वर्षे जी जीवनाची….१, वृधत्वाचा काळ गांजता,  साथ न देयी शरिर कुणाला, मना मारूनी बसावे लागे,  ईश्वरी नाम घेत सर्वाला….२, निसर्गरम्य स्थळ निवडूनी,  मर्यादेत जगावे जीवन दुजास कांहीं येईल देता   हेच ठरवावे आजमावून…३, बरेच केले स्वत:साठीं,  समाधान परि नाहीं लाभले दुजास मिळतां आनंद येई,  खरे […]

हे शशिधरा तूं प्रेमळ सखा    साऱ्या विश्वाचा सौंदर्याचे प्रतिक असूनी    राजा तूं नभाचा   लागूं नये तूज दुष्ट म्हणूनी    काजळ लावी तुला काही वेडे त्यास समजती    तू डागाळला   डाग कसला तुम्ही मानतां    प्रेमामध्ये तो दोन मनांतील पवित्र नाते   हे आम्हीं विसरतो   समजूं शकतो नीती बंधन    समाज रचनेचे बळजबरीच्या कृत्यास तुम्ही    म्हणावे पापाचे   गुरू […]