मोर पिसारा

जीवनाच्या सांज समयीं । उसंत मिळतां थोडीशी ।। हिशोब केला स्वकर्माचा । वर्षे गेली कशी ।।१।। दिवसामागून वर्षे गेली । नकळत अशा वेगानें ।। सुख दुःखाच्या मिश्रणीं । जीवन गेले क्रमाक्रमानें ।।२।। आज वाटे खंत मनीं । आयुष्य वाया दवडिले ।। ऐहिक सुखाच्या मागे जातां । हातीं न कांहीं राहिले ।।३।। ‘ घेणे ‘ सारे आपल्यासाठीं […]

धडपड असते प्रत्येकाची जगण्यासाठी, तेच जगती जगी या शक्ती ज्यांचे पाठी ।।१।। बुद्धी, अनुभव, विचार, बळ शक्तीची रूपे यश मिळविण्या जीवनातील हीच मोजमापे ।।२।। नीती-अनिती, पाप-पुण्य, सामाजिक बंधने सरळमार्गी जगण्यासाठीं हवीत ही कारणे ।।३।। जन्म मृत्यूच्या रेषेवरती, उभा संकटकाळी पशुसमान वागत दिसतो, मानव त्यावेळी ।।४।। प्रथम गरज भागवी सारे, स्वजीवनाची आदर्श जगणे तत्वे राहती, मग नंतरची […]

भोपाळ येथे विषारी वायुमुळे एका रात्रीत सहस्त्रावधी लोक मृत्यूमुखी पडले. ४.१२.८४ ची रात्र… एक भयानक रात्र अशी, सहस्त्रावधींचा घेई बळी । नियतीच्या खेळामधली, कुणा न समजे ही खेळी ।।१।। मध्यरात्र होऊन गेली, वातावरण शांत होते । गादीवरती पडून सारे, स्वप्ने रंगवीत होते ।।२।। तोच अचानक विषारी वायू, पसरला त्या वातावरणी । हालचालींना वाव न देता, श्वास रोखीले स्वप्न […]

अंहकाराचा पेटून वणवा, थैमान घातिले त्या मेघांनी । तांडव नृत्यापरि भासली, पाऊले त्यांची दाही दिशांनी ।।१।। अक्राळ विक्राळ घन दाट, नी रंग काळाभोर दिसला । सूर्यालाही लपवित असता, गर्वाचा भाव चमकला ।।२।। पृथ्वीवरती छाया पसरवूनी, चाहूल देई आगमनाची । तोफेसम गडगडाट करूनी, चमक दाखवी दिव्यत्वाची ।।३।। मानवप्राणी तसेच जीवाणे, टक लावती नभाकडे । रूप भयानक बघून […]

गोड शब्द बोबडे, लकब मनास आवडे । शब्दांची भासली जाण, नव्हते भाषेचे अजुनी ज्ञान ।। भावनांचा उगम दिसला, मनी व्यक्त होई हालचालीतूनी । रागलोभ अहंकारादी गुण, दिसून येती जन्मापासून ।। देश-वेष वा जात कुठली, सर्व गुणांची बिजे दिसली । हळूहळू बदले बाह्यांग जरी, उपजत गुण राही अंतरी ।। प्रसंग घडता अवचित , बाह्य जगाते विसरत । […]

आज लोपले शब्द ओठचे, भावनाच्या आकाशीं प्रखर बनतां त्याच भावना, विचार जाती तळाशीं….१ भावनेला व्यक्त करण्या, सांगड लागे शब्दांची थोटके पडती शब्द सूर ते, गर्दी होता विचारांची…२ भावनांचे झरे फुटूनी, विचार जलाशय झाले विचारांचे बनूनी धबधबे, वाहू मग लागले…..३ आकार देती शब्द भाषा, बांध घालूनी विचाराला निश्चीत होतो वेग नी मार्ग, आकार देता भावनेला….४ भाषेमधली शक्ती […]

विश्वामध्ये वावरतां, भोंवती विश्व पसारा । रमतो गमतो खेळतो, जीवन घालवी सारा ।। संबंध येई हर गोष्टींचा, गोष्टी येथें अगणित । प्रत्येक निर्माण करी, आपलेच विश्व त्यांत ।। जीव निर्जीव विखूरल्या, वस्तू अनेक । आगळ्या त्या परि ठरे, एकाचीच घटक ।। विश्वामध्येच विश्व असते, राहून बघे विश्वांत । समरस होता त्याच विश्वाशी, निसर्गमय सारे होत ।। […]

जो जो येईल पाया खालती, तुडविला जातो त्याचक्षणी कुणी मरावे अथवा जगावे, सारे प्रभूवर अवलंबूनी….१, भक्ष्य शोधण्या किटक चाले, तसाच फिरतो प्राणी देखील जगण्यासाठी फिरत असता, मृत्यूची येते त्याला चाहूल…२, चालत असतो काळ सदैव, दाही दिशांनी घिरट्या घालीत झडप घाली अचानक तो, जो जो येई त्याच्या टापूत…३, जरी दिसे मारक कुणीतरी, करवूनी घेतो काळच सारे विश्वाचा […]

मोठ-मोठ्याने आरडत ओरडत, स्वत:शीच बोलत होता विचार जरी गतिमान होते, विषय तोच तो घोळत होता…..१ तऱ्हेवाईक बघूनी वागणे, खुळा त्याला समजत होते वेडेपणाचा प्रकार समजूनी, दुर्लक्ष्य त्याजकडे करीत होते…२ वृक्षाखाली बसूनी एकटा, डोळे मिटूनी शांत दिसला त्याच विषयाचा विचार मनी, चक्र गतीने घोळू लागला…३ बाह्यांगाची बघूनी शांतता, ज्ञानी त्यास समजू लागले मतप्रदर्शनी तर्क आधार, चुकीचे घेणारे […]

दुपारचे भोजन करूनी, आडवा झालो थोडासा झोप लागूनी त्याच क्षणी, थंडावल्या साऱ्या नसा….१, वाम कुक्षीच्या आधीन जाता, जग विसरलो सारे स्वप्न पडूनी सुंदर मनी, वाटे आनंद देणारे…..२, पाटी-पुस्तक हाती घेवूनी, पोषाख घाली शाळेचा घेवूनी गेलो कन्येस माझ्या, नाद जिला शिकण्याचा….३, खूप शिकूनी मोठी होईन, बाबा तुमच्या एवढी खावू पुस्तक खेळणी आणा, बडबडीत तिच्या गोडी….४, आई नको, […]