मोर पिसारा

रंग बदलले ढंग बदलले, साऱ्या जीवनाचे । बदलणाऱ्या परिस्थितीने, तत्व शिकवले जगण्याचे ।।१।। कैफ चढूनी झेपावलो, नभात स्वच्छंदे । यश पायऱ्या चढत असतां, नाचे मनीं आनंदे ।।२।। धुंदीमध्यें असता एका, अर्थ न कळला जीवनाचा । आले संकट दाखवूनी देई, खरा हेतू जगण्याचा ।।३।। दु:खामध्ये होरपळून जाता, धावलो इतरांपाठीं । अनेक दु:खे दिसून येता, झालो अतिशय कष्टी […]

सामान्यांतून असामान्य निर्मिती, ध्येय असावे खरे, कोळशाच्या खाणीत सांपडती, चमचमणारे हिरे ।।१।। उदार होऊनी निसर्ग देतो, समान संधी सर्वा, परि तेच घेती खेचूनी तिजला, सोडूनी जीवन पर्वा……२, जीवन म्हणजे अमूल्य देणगी, समज असते काहींना व्यर्थ न दवडावे सहजपणें, विचार असे क्षणाक्षणा……३, जीवन कोडे नाहीं उमगले, कुणास आजवरी अर्थ आगळे अन् ध्येय निराळे, काढती आपल्या परी….४, निर्जीव […]

जीवन होते गर्दी मधले, मुंबापुरीचे त्याचे, खडतर असती मार्ग सारे, येथील जगण्याचे ।।१।। दिवस होता त्याचेसाठी, तारेवरची कसरत, धावपळ करीत असता, सावध ठेवी चित्त ।।२।। जाण होती एकची त्याला, मृत्यू आहे स्वस्त इथे, सज्ज राही सदैव मनी, स्वागत करण्या त्याते ।।३।। ठेवीत होता धन थोडेसे, स्वत:चे जवळी, उपयोगी ते पडेल केंव्हां, येत्या संकटकाळी ।।४।। लिहून ठेविले […]

एकलव्यापरीं शिकलो विद्या, गुरुद्रोणा विना । काव्यामधल्या जाणून घेतल्या, साऱ्या खाणाखुणा ।।१।। शोधू लागलो प्रथम गुरुला, पद्य रचनेसाठीं । कुणी न शिकवी कला श्रेष्ठ ही, राहून माझे पाठी ।।२।। उठत होती भाव तरंगे, अन आकाशी भिडती । शब्दांनी परि पकड न येता, निष्टूनी ती जाती ।।३।। मार्गदर्शक तो भेटत नाही, खंत लागे मना आता । व्याकूळ […]

हास्यमुखाने निरोप दे ग, प्रेमाने भरला विसरावी मी ओढ येथली, जाता सासरला…. ।। धृ ।। खूप दिले तू प्रेम आजवरी, सदैव ठेवीत पदर शिरी, पंखांना परि शक्ती देवूनी, सांग मला ग घेण्या भरारी सैल कर तू पाश आपला…१, हास्य मुखाने निरोप दे ग प्रेमाने भरला, संसारातील धडे देवूनी, केलीस तयार कष्ट घेवूनी कुठे लोपला आज विश्वास […]

दिव्याची ज्योत पेटली, वात दिसे जळताना । जळेना परि वात ती, दिव्यांत तेल असताना ।।२।। जळत असते तेल, देऊनी प्रकाश सारा । आत्मबलीदानाचा दिसे, शोभून तेथे पसारा ।।३।। बागडे मूल आनंदी, तिळा तिळाने वाढते । आई-बापाच्या मायेनी, झाड कसे बहरते ।।४।। कष्ट त्याग हे जळती, सुगंध आणिती जीवनी । गर्भामधली ही चेतना, जाणतील का कुणी ? […]

जीवन गंगा वहाते , फुलवित सारी जीवने । पडेल प्रवाहीं कुणी, लागते त्याला वाहणे ।।१।। काही काळ वाहतो देह, डुबून जाणे अंतीम, कसा वाहतो केंव्हा डुबतो, प्रवाही वेगाचे हे काम ।।२।। बुडूनी जाती देह प्रवाही, कर्मे आतील तरंगती । वाहत वाहत नदी किनारी, स्थीर होऊन काठी राहती ।।३।। देह क्षणाचा जरी, कर्मे राहती निरंतर । कर्तृत्वाच्या […]

लुळा पांगळा बसूनी एकटा, गाई सुंदर गाणे । आवाजातील मधूरता, शिकवी त्याला जगणे ।।१।। जगतो देह कशासाठी, हातपाय असता पांगळे । मरण नसता आपले हाती, जगणे हे आले ।।२।। लुळा असला देह जरी, मन सुदृढ होते । जगण्यासाठी सदैव त्याला, उभारी देत होते ।।३।। गीत ऐकता जमे भोवती, रसिक जन सारे । नभास भिडता सूर-ताना, शब्द […]

लीन दीन ती होऊन पुढती, झुकली होती त्यावेळी । हात पुढे आणि नजर खालती, ज्यांत दिसे करूणा सगळी ।।१।। लाचार बनूनी पोटासाठी, हिंडे वणवण उन्हांत सारी । वादळ वारा आणिक पाऊस, संगत घेवून फिरे बिचारी ।।२।। मदतीचा हात दिसे, जागृत होता भूतदया । जनसामान्यात असती मानवतेतील ही माया ।।३।। डॉ. भगवान नागापूरकर संपर्क – ९००४०७९८५० bknagapurkar@gmail.com