नवीन लेखन...

देशप्रेमाचा ज्वर

नवं वर्षाच्या प्रथम दिनी सहज लेखा -जोखा घेत होतो. फेब्रुवारी १०, २०२० ला थिएटर मध्ये जाऊन ” शिकारा ” हा चित्रपट पाहिलेला आणि दुसऱ्याच दिवशी त्यावर ” चेहेरा-पुस्तिकेवर ” लिहिलं होतं. त्यानंतर आजपर्यंत चित्रपटगृहात जाऊन चित्रपट बघितलेला नाही, पण २०२० साली चित्र /नाट्य विषयांवर तब्बल ३६ नोंदीवजा लेखन झालंय चेहेरा-पुस्तिकेवर ! कोरोना च्या कृपेने दूरदर्शन आणि लॅपटॉप च्या पडद्याला डोळे डकवून घेतल्याचा परिणाम. त्याबद्दल कोरोना चे “आभार” (?)
दोन दिवसांपूर्वी सकाळी सकाळी धर्मेंद्र-माला सिन्हा वाला ” आँखे ” पाहिला. भुसावळला प्रिमियर रिलीज झालेला बहुधा पहिला चित्रपट होता तो ! किमान सर्वदूर जाहिरात तरी तशी केलेली ठळकपणे आठवते. ” अमरदीप ” टॉकीज ला ” आँखे” लागला होता आणि सकाळी सहा वाजता पहिला शो होता, हेही ध्यानात आहे. वेड्यासारखी गर्दी लोटली होती रामप्रहरात ! करमणुकीची मर्यादित साधने आणि प्यारा धरम एवढे पुरेसे होते. चित्रपट ५० आठवडे (अबब, आज चित्रपटांचे आयुष्य ” शुक्रवार ते रविवार” असण्याच्या पार्श्वभूमीवर हे आश्चर्यच ) धो धो चालला. नाही म्हणायला “राजश्री ” चे विभागीय वितरण कार्यालय चक्क भुसावळला होते, म्हणूनही भुसावळची निवड झाली असावी ” आँखे ” च्या प्रिमियर रिलीज साठी ! कोणास ठाऊक?
मी त्यावेळी अर्थातच तो पाहिला नाही. चित्रपट बघण्यावर कौटुंबिक रेशन असल्याने पांढरा पडदा क्वचितच डोळ्यांना दिसत असे. मोठेपणी ती कसर भरून काढली. २०२० चा वरील उल्लेख ( चित्रपट गृहातील पडद्यापासून दूर राहण्याचा ) हा आजवरचा लादलेला असह्य अपवाद ! मग मित्रांकडून युद्धकथा ( शत्रू, हेर वगैरे) “ऑ ” करून ऐकत बसायचो. त्या आसपास ” ललकार ” नामक दुसरा लष्करी चित्रपट आला. पुन्हा धर्मेंद्र/माला सिन्हा जोडगोळी.
पुढे कधीतरी ” आँखे ” पाहिला – ” मिलती हैं जिंदगी में मोहब्बत कभी -कभी ” मधला मधाळ , तलमपणा स्वप्नात येण्याच्या काळात ! आणि
” गैरों पे करम , अपनो पें सीतम
ए जाने -वफा, ये जुल्म ना कर !! ” हे तर फारच उशिरा समजलं.
आम्ही फक्त ” इंटरनॅशनल फकीर ” गुणगुणत राहिलो. असतं असं एकेक वय – मेहमूद , धुमाळ ची धमाल अनुभवण्याचं आणि त्या चित्रपटातील एका “अनाम ” राजकुमारीचं सौंदर्य गप्पांचा विषय करण्याचं ! तो चित्रपट यथातथाच असला तरी त्या काळातील देशप्रेमाला ( चीन- पाक, युद्ध ) चेतविणारा होता. त्याआधीचा ” हकीकत ” (पुन्हा धर्मेंद्र) अधिक वरच्या यत्तेतला होता. ( मला वाटतं “ही-मॅन धर्मेंद्र= लष्करातील जवान” असं इक्वेशन त्याकाळी फिट्ट असावं.)
आजकालचे ” उरी, मिशन मंगल, पोखरण ” अधिक सजीव आणि देशप्रेमाच्या वेगवेगळ्या पण गोळीबंद देशकथा आहेत. त्यामध्ये संगीत, नृत्य, अभिनय काहीसे दुय्यम आणि जाज्वल्य देशप्रेम पहिल्या फळीत. ” हाऊ इज द जोश ” वाले !
पण सगळेजण एकत्रितपणे देशभावना प्रज्वलित करणारे !!
— डॉ. नितीन हनुमंत देशपांडे

डॉ. नितीन हनुमंत देशपांडे
About डॉ. नितीन हनुमंत देशपांडे 378 Articles
शिक्षणाने अभियंता, व्यवसायाने व्यवस्थापन सल्लागार, आवडीने लेखक ! माझी आजवर अकरा पुस्तके ( ८ मराठीत, २ इंग्रजीत आणि १ हिंदीत) प्रकाशित झालेली आहेत. आणखी चार पुस्तकांवर काम सुरु आहे. सध्या दोन मराठी वृत्तपत्रात साप्ताहिक सदर लेखन सुरु आहे. कथाकथन,काव्यवाचन, वक्तृत्व आणि वादविवाद स्पर्धांमध्ये राज्यपातळीवर सहभाग आणि पारितोषिके !

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*


महासिटीज…..ओळख महाराष्ट्राची

रायगडमधली कलिंगडं

महाराष्ट्रात आणि विशेषतः कोकणामध्ये भात पिकाच्या कापणीनंतर जेथे हमखास पाण्याची ...

मलंगगड

ठाणे जिल्ह्यात कल्याण पासून 16 किलोमीटर अंतरावर असणारा श्री मलंग ...

टिटवाळ्याचा महागणपती

मुंबईतील सिद्धिविनायक अप्पा महाराष्ट्रातील अष्टविनायकांप्रमाणेच ठाणे जिल्ह्यातील येथील महागणपती ची ...

येऊर

मुंबई-ठाण्यासारख्या मोठ्या शहरालगत बोरीवली सेम एवढे मोठे जंगल हे जगातील ...

Loading…

error: या साईटवरील लेख कॉपी-पेस्ट करता येत नाहीत..