नवीन लेखन...

चहाच्या चवी

माणसांच्या जीवनातील एक अविभाज्य ‘पेय’ म्हणजे चहा.. जो त्याला अगदी लहानपणापासून ते उतारवयापर्यंत, तिन्ही त्रिकाळ साथ देतो..
बाळाला कळायला लागलं की, आई कौतुकानं त्याला आपल्या कपातील चहा, बशीत ओतून देते.. ते शाळेत जायला लागलं की, सकाळी चहाबरोबर बिस्कीट हे ठरलेलंच असतं..
कुणा पाहुण्यांकडं गेलं की, आमचा बंड्या चहा पीत नाही हे अभिमानाने सांगितलं जातं.. फारच आग्रह केला तर अर्धा कप चहा मिळतो..
थोडा मोठा झाल्यावर तो स्वतःच चहा करु लागतो.. व आई-वडीलांना देऊन शाबासकी मिळवतो.. काॅलेजमध्ये गेल्यावर कॅन्टीनचा चहा, हा गप्पा मारण्यासाठीचं हक्काचं ठिकाण होतं..
कधी मित्रांबरोबर टपरीवर चहा देखील भन्नाट वाटतो. इराण्याच्या हाॅटेलमधील वेगळ्या चवीचा चहा जिभेवर रेंगाळत राहतो.. रात्री अभ्यास करताना झोप येऊ नये म्हणून घेतलेला चहा रात्री उशीरापर्यंत जागवतो..
हिवाळ्यात सकाळचा गरम वाफाळलेल्या चहाचा कप आपल्या हाताला उब देतो.. पावसाळ्यात बाहेरुन भिजून आल्यावर, आलं घालून केलेला चहा अंगात उष्णता, निर्माण करतो.. उन्हाळ्यात दिवसा जरी थंड पेय घेतलं तरी सकाळी व संध्याकाळी, चहा हा लागतोच!!
मैत्रिणीसोबत हाॅटेलमध्ये गेल्यावर मनातून चहाचीच इच्छा असताना, इम्प्रेशन मारण्यासाठी महागडी काॅफी मागवली जाते.. नोकरीमध्ये कामातून विरंगुळा व पाय मोकळे करण्यासाठी चहाचंच ‘निमित्त’ होतं..
मुलगी पहाताना कांदेपोहे खाऊन झाल्यावर ट्रेमध्ये चहा घेऊन येणाऱ्या भावी पत्नीला पहावं की, चहाचा कप उचलावा याचा ‘लोच्या’ होतो..
संसार सुरु होतो. तिनं सकाळी दिलेला पहिला चहा अमृतासमान भासतो.. काही वर्षांनंतर कुटुंब वाढल्यावर, तोच चहा घेणं ही एक साधारण क्रिया होते..
कोणी शेजारी पाजारी, पाहुणे रावळे आले की, घेणार का? असं न विचारता पहिल्यांदा चहाच होतो.. रविवारी सकाळी उशीरा उठल्यावर चहा, जेवण देखील उशीराच होतं.. दुपारी डुलकी झाली असेल तर, उठल्यावर चहाच लागतो..
चहाचे प्रकार जसे बदलतात, तशा त्यांच्या चवीतही बदल होतो.. कोरा चहा, ग्रीन टी घेतल्याने वजन कमी होतं असं म्हणतात.. गवती चहाने, सर्दी जाते.. लेमन टी, आरोग्यदायी असतो.. गुळाचा चहा आरोग्यावर दुष्परिणाम करीत नाही..
कधी चहाचं प्रमाण वाढलं तर डाॅक्टर, तब्येतीसाठी तो कमी करायला सांगतात… पन्नाशीनंतर शुगर जाणवली तर बिनसाखरेचा चहा सुरु होतो..
कुणाकडे गेल्यावर चहा करण्याआधी साखर नको असं सांगावं लागतं.. सत्तरीनंतर चहा हा रंगीत गरम पाणी पिल्यासारखाच वाटू लागतो.. चहाची भेट दिवसातून एकदाच, फक्त सकाळी होऊ लागते.. त्यातूनही सोबत शुगर फ्री बिस्कीट्स असतील तर लहानपणीच्या आठवणी दाटून येतात….
— सुरेश नावडकर. 
मोबाईल: ९७३००३४२८४
१५-१२-२१.

सुरेश नावडकर
About सुरेश नावडकर 406 Articles
माझा जन्म सातारा जिल्ह्यात झाला. नंतर पुण्यात आलो. चित्रकलेची आवड असल्यामुळे कमर्शियल आर्टिस्ट म्हणून कामाला सुरुवात केली. नाटक, चित्रपटांच्या जाहिराती, पोस्टर डिझाईन, पुस्तकांची मुखपृष्ठ, अशी गेली पस्तीस वर्षे कामं केली. या निमित्ताने नाट्य-चित्रपट क्षेत्रातील कलाकार, तंत्रज्ञांशी संपर्क झाला. भेटलेली माणसं वाचण्याच्या छंदामुळे ही माणसं लक्षात राहिली. कोरोनाच्या लाॅकडाऊनच्या काळात त्यांना, आठवणींना, कथांना शब्दरुप दिले. रोज एक लेख लिहिता लिहिता भरपूर लेखन झालं. मराठी विषय आवडीचा असल्यामुळे लेखनात आनंद मिळू लागला. वाचकांच्या प्रतिसादाने लेखन बहरत गेले.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*


महासिटीज…..ओळख महाराष्ट्राची

रायगडमधली कलिंगडं

महाराष्ट्रात आणि विशेषतः कोकणामध्ये भात पिकाच्या कापणीनंतर जेथे हमखास पाण्याची ...

मलंगगड

ठाणे जिल्ह्यात कल्याण पासून 16 किलोमीटर अंतरावर असणारा श्री मलंग ...

टिटवाळ्याचा महागणपती

मुंबईतील सिद्धिविनायक अप्पा महाराष्ट्रातील अष्टविनायकांप्रमाणेच ठाणे जिल्ह्यातील येथील महागणपती ची ...

येऊर

मुंबई-ठाण्यासारख्या मोठ्या शहरालगत बोरीवली सेम एवढे मोठे जंगल हे जगातील ...

Loading…

error: या साईटवरील लेख कॉपी-पेस्ट करता येत नाहीत..