कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

जयदेवी जयदेवी जय निद्रादेवी तुजविना करमेना मज होई लाही जयदेवी जयदेवी ……… !! तुझ्या प्राप्तीसाठी मी खाई अॅस्प्रो किंवा जाऊनी बैसे रॉक्सीत वा मेट्रो डोळ्यावर बांधुनी पाण्याच्या पट्ट्या तरीही झोपेचा झाला बोलबट्ट्या जयदेवी जयदेवी….. ।।१।। अर्धांगी गायी ते अंगाई गीत होईल त्यामाजी बिल्डिंग जागृत अखेरी वाचीत बसतो कविता तुझ्यासाठी खाव्या मी किती खस्ता जयदेव जयदेवी…. ।।२।। […]

कल्पनेच्या इमल्याहूनी खररीखूरी झोपडी बरी

स्वप्नातल्या पर्‍यापेक्षा लग्नाची बायको खरी !!
[…]

ध्येयपूर्तीच्या पथातील आम्ही तीन शिलेदार टाकुनी आपुली धनदौलत ही सोडूनी घरदार मार्गी येती संकट अगणित तुडवीत गेलो दूर तोडुनि आगुचे बंध रेशमी गंगार्पणी पार चालत चालत चाल चाललो । निशीदिनी ध्येयपथी अंतिम होता तुझी भेट पण झालो स्थिर जगती स्थापुन आपुले दोन जिवांचे घरकुल सुंदर छान खेळत बसलो सारीपटी या दिनरात्रीचे गान कुठे हरवले परंतु माझे […]

[…]

सांग दर्पणा,मी दिसते कशी? हा दोष तुझाच, तु त्यांना रोखले नाही. ज्यांने हे व्रत राखयचे त्यांनी राखले नाही. जरी टिळक,आगरकर,गोखले,आंबेडकर मज लाभले. आज बघ मला कसेनको नको त्यांनी दाबले. नको रागवू मला,ही उद्ध्टपणे पुसते कशी? सांग दर्पणा,मी दिसते कशी? गल्ली दैनिकात चालते,तेच दिल्ली दैनिकात चालते. सांगती लोक किती जरी त्यांचे घडेच पालथे. लाजवितो कॅमेरा लेखणी टॊचते […]

मुंबईची कथा आणि व्यथा सांगणारी ही कविता श्री द्वारकानाथ शंकर उर्फ जयंत वैद्य यांनी सर्वप्रथम १९८२ साली लिहिली. जसजसा काळ पुढे गेला तसे संदर्भ बदलले, मुंबईसुद्धा बदलली. या कवितेचा पूर्वरंग १९८२ मध्ये तर मध्यरंग १९९५ मध्ये लिहिला गेला. आता लिहिलेला हा उत्तररंग मुंबईची व्यथा जोरकसपणे मांडतो आहे. […]