भिंतीवरचा तिचा फोटो 

– भीषण , भयंकर , निर्दय , निष्ठूर , क्रूर , अघोरी हे शब्दसुद्धा सौम्य वाटावेत असं ते दृश्य !

कालची रात्र प्रचंड अस्वस्थतेत गेलेली .
मन सुन्न आणि मेंदू बधीर अवस्थेत गेलेला .
डिलीट केल्यानंतरसुद्धा अजूनही
व्हिडिओतले ते दृश्य डोळ्यांसमोर सारखं उभं राहतंय .
भयभीत करणारं .
हृदयाचे ठोके थांबवणारं .
नजरेत अंगार निर्माण करणारं.
रक्ताचा लाव्हा उकळून ज्वालामुखीचा उद्रेक होईल की काय असं वाटणारं …

रात्री केव्हातरी तो व्हिडीओ समूहावर आला .
आणि मनाची शांती उद्ध्वस्त करून गेला .

नव्या फॅशनच्या आहारी गेलेल्या त्या तरुणीचे हात बांधलेले .
कुणीतरी तिच्या डोक्यात मोठा दगड घालत होता . घाव चुकला आणि मारणाऱ्याने पिकाव हाती घेऊन तिच्या डोक्यावर , चेहऱ्यावर घाव घालायला सुरुवात केलेली .
काही क्षण धडपड …
मग सगळं शांत .
रक्तबंबाळ चेहरा आणि निष्प्राण देह …
क्रूरतेचा नंगानाच घालून झाल्यावर पिकाव टाकून जाणारा तो …
तो कोण होता हे व्हिडिओत दिसत नव्हतं .
ही क्रूरता आणि विकृती कोण चित्रित करीत होतं , हेही व्हिडिओत दिसत नव्हतं .

– हे सगळं लिहिताना अंगावर काटा उभा राहतोय .
भयावह पोकळी निर्माण होतेय मनात .
वाटतंय काहीच लिहू नये .
पण…
संवेदनशील मन स्वस्थ बसू देत नाही.
हा व्हिडीओ कुणी व्हायरल केला , हे माहीत नाही .
– डोळ्यासमोर पुन्हा पुन्हा तेच दृश्य …
– तोच चेहरा …तेच घाव…

ती कोण होती हे माहीत नाही .
पण ती कुणाची तरी मुलगी होती .
कुणाची तरी नात .
कुणाची तरी बहीण .
कुणाची तरी प्रेयसी .
कुणाची तरी मैत्रीण .
किंवा कुणाची तरी ….!

चार भिंतीची सुरक्षित चौकट मोडून , अंतहीन अशा अनोळखी रस्त्यावरून बेमुर्वतपणे जाताना पाठी एकदा तरी वळून बघितलस का बये ?

बघितलं असतंस तर तुला दारात , खिडकीत , गॅलरीत बरेच चेहरे दिसले असते .
कावरेबावरे झालेले .
अगतिक होऊन म्लान चेहऱ्याने तुला परत बोलावणारे .
तुझ्यावर नितांत माया करणारे .
आधारवड असणारे .
तुझ्यावर कायमची सावली रहावी म्हणून उन्हातान्हाची पर्वा न करणारे .
तुझ्यावर कुणाची दृष्ट लागू नये म्हणून तीट लावणारे आणि मीठ मिरची , भाकरतुकडा ओवाळून टाकणारे …

घर .
घराची ममता . ऊब . वात्सल्य . जिव्हाळा .
घर .
घरातली नाती . नात्याची गुंफण . नात्यातील गुंतागुंत .
घर .
घराचे संस्कार . घरातल्या पुस्तकांनी केलेले संस्कार . घरातल्या सणवारांनी केलेले संस्कार .
घरातल्या ज्येष्ठांनी दिलेली अनुभवाची शिदोरी .
आईच्या हाताची चव .
तिच्या डोळ्यातल्या पाण्याचा पारदर्शीपणा .
तिचा स्नेहाळ स्पर्श ,
बाबांच्या करारी नजरेपाठची काळजी .
भावाच्या रक्षाबंधनातून आलेला संरक्षणाचा आश्वासक सूर .

सगळं सगळं विसरून जाण्याइतकी बाहेरच्या उनाड वाऱ्याची ओढ खरी की , कधीही हाती न येणाऱ्या भ्रामक , खोट्या इंद्रधनुष्याची अवास्तव हाव खरी ?

व्यक्तीस्वातंत्र्याच्या नावाखाली सुचलेला दुराचार खरा की स्वतःच्या भावनांशी खेळणाऱ्याचा मूळ हेतूच ओळखता आला नाही हे खरं ?

काय खरं ?
काय खोटं ?

कपड्यांच्या फॅशनचं अतिरेकी अंधानुकरण तुझ्या जीवावर बेतलं नाही ना ?
छोट्या मोठ्या पडद्यावरच्या मायाजालात तर फसली नाहीस ना ?
मित्रमैत्रिणींनी दाखवलेल्या मृगजळात तर अडकली नाहीस ना ?
नोकरीच्या पॅकेजमधून आलेला माज , होणाऱ्या पार्ट्या , हुक्का पार्लर्स , पब्ज आणि ड्रग्ज मधून येणारी नशा शमविण्यासाठी केलेलं लॉंग ड्राइव्ह तुला खुणावत नव्हतं ना ?

कदाचित…
कदाचित यातलं काहीच नसेल .
तू साधेपणानं जीवन जगत असशील .
नाकासमोर बघून चालत असशील .
पण आजूबाजूच्या हिंस्त्र लांडग्यांच्या नजरा तुला ओळखता येत नव्हत्या असं कसं म्हणता येईल बये ?

कदाचित ,
तू उच्चविद्याविभूषित असशील ,
संस्कारी असशील ,
वाचनानं , अनुभवानं तू शहाणी असशीलही .
मर्यादांचं पालन ही तुझ्या आयुष्याचं इतिकर्तव्यता असेल ,
पण निर्जन जंगलात जाताना हे सगळं धन तू कुठल्या गाठोड्यात बांधून फेकून दिलं होतंस ?

आता कसलीच उत्तरं मिळणार नाहीत .
हे का झालं , कसं झालं , कुणी केलं याचा थांगपत्ता लागेल न लागेल .

पण बये ,
आजीआजोबा आपली नात कुठं शोधतील ?
मनानं खचून गेलेले बाबा आवंढा कसा गिळतील ?
आणि दादा ,
स्वतःच्या बहिणीचं संरक्षण करण्यात कमी पडलो म्हणून स्वतःचं मनगट चावत असेल .
कल्पना आहे तुला ?

नसणार !
कसलीच कल्पना नसणार !

पण एक मात्र खरं ,
तुझ्या घरातल्या भिंतीवरचा , हार घातलेला तुझा फोटो बघून , अनेक आया , तरुण असलेल्या आपल्या मुलींना , नव्याने जन्म देतील .
तो जन्म सारासार विचारांचा असेल .संस्कारांचा असेल .
आणि सावधपणा शिकवणारा असेल .

— आईबाबांच्या डोळ्यांवरचा अश्रूंचा दाट पडदा तेव्हाच विरळ होईल बये !!!

–डॉ . श्रीकृष्ण जोशी , रत्नागिरी
९४२३८७५८०६
———————
नावासह सर्वत्र पाठवायला हरकत नाही .