कळप

काव्य रचनेचा छंद लागूनी,  कविता करू लागलो  । भाव तरंगाना आकार देऊनी,  शब्दांत गुंफू लागलो….१, एका मागूनी दुसरी कविता, रचित मी चाललो वही भरता संग्रहाची, आनंदात गुंग झालो…२, अचानकपणे खंत वाटूनी,  निराशा आली मनी निरर्थक वेळ दवडिला,  हेच समजोनी ….३, बोध मिळूनी कुणीतरी सांगे, मूल्यमापन होईल वेडेपणा वा शहाणपणा,  काळ हाच ठरवील…४, करूनी घेतले तुज कडूनी, […]

आशीर्वाद दे ग आई मजला,  विनवितो मी तुझाच पूत्र  । बाबा माझे नसती हयात,  कोण मजला ह्या जगतात  ।। ‘केशव’ माझे वडील असता,  ‘केवशसूत’  हा ठरतो मी  । तसाच बनता  ‘केशवकुमार’,  मोठे होण्याची युक्ती नामी  ।। जगावयाचे जर मोठ्या नामी,  तूच मजला महान आहे  । ‘लक्ष्मी’  तुझे नाव असता, ‘लक्ष्मीसूत’ होण्यात पाहे  ।।   डॉ. भगवान […]

खोलीमध्ये कोंडूनी मांजर,  हाती घेई काठी  । मारून टाकण्यासाठी तीला,  लागला तो पाठी  ।। अतिशय भीत्री असूनी ती,  जीवासाठी पळे  । हतबल होता पळून जाण्या,  मार्ग तो ना मिळे  ।। उपाय नसता हाती कांहीं,  चमत्कार घडे  । सर्व शक्तीनी त्याच्यावरती,  तुटून ती पडे  ।। उडी मारूनी नरडे धरले,  दोन्ही पंजानी  । मृत्यूचाच तिने गळा घोटला, शक्ती […]

हिशोबाची वही घेवूनी बसलो, हिशोब करण्यासाठीं  । जमाखार्च तो करित होतो, जीवनाच्या सरत्या काठीं  ।। घोड दौड ती चालूं असतां, सुख दु:खानी भरले क्षण  । प्रसंग कांहीं असेही गेले, सदैव त्याची राही आठवण  ।। कष्ट करूनी जे कमविले, थोडे धन या देहाकरिता  । उपयोग नव्हता त्याचा कांहीं, जग सोडूनी देह जाता  ।। कधी काळचा निवांतपणा, घालविला […]

अल्प वर्षे राहिली, उम्मीदपणाच्या हालचालीची  । मना वाटते आगळे करावे,  उरली वर्षे जीवनाची….१, वृधत्वाचा काळ गांजता,  साथ न देयी शरीर कुणाला  । मना मारूनी बसावे लागे,  एक जागी सर्वाला….२, निसर्गरम्य स्थळ निवडूनी,  मर्यादेत जगावे जीवन  । दुजास कांहीं येईल देता   हेच ठरवावे आजमावून…३, बरेच केले स्वत:साठीं,  समाधान परि नाहीं लाभले  । दुजास मिळतां आनंद येई,  खरे […]

जेव्हा दुजाचे नुकसान होते, उत्सुक दिसे कुणी स्वभावाची ही विकृती जाणता,  खंत वाटली मनी बागेमध्ये फिरत असता, फूल तोडतो अकारण सुगंध त्याचा क्षणीक घेवूनी,  देतो ते फेकून हाती देता सुंदर खेळणी,  तोड मोड करिते लहान बालक खेळण्यापेक्षा, तोडण्यात दंग होते लय पावणे प्रतिक शिवाचे,  ईश्वरी असतो गुण ‘नष्ट करणे’ निसर्ग स्वभाव,  हे घ्या तुम्ही जाणून.   […]

क्षणा क्षणाला घटते जीवन । जाण त्याची येईल कोठून  ।। मोठे प्रसंग जेंव्हा टिपतो । तेच सारे लक्षांत ठेवतो  ।। जीवनाच्या पायऱ्या मोजता । मना विचारा काय राहता  ।। ढोबळतेचा विचार येता । सूक्ष्मपणाला विसरूनी जातो  ।। मृत्यू येई हर घडीला । जाण नसते त्याची कुणाला  ।। गेला क्षण  परत न येई । आयुष्य तेवढेच व्यर्थ […]

माळी असूनी मी, गुंफी फूलांचे हार, अर्पित जातो ते,  प्रभू चरणांवर….१, राम नाम जपत,  कुणी एक येतात घटकाभरासाठी,  विश्रांती ते घेतात….२, रोज देती मजला,  ओंजळभर फूले कोणत्या बागेतली,  कधी न सांगीतले….३, त्यांच्याच सांगण्याने,  हार मी गुंफीतो बघतात कौतुकें कसा मी अर्पितो….४, फूलांची ओंजळ ती,  नव्हे तो तर शब्दांचा ठेवा, कवितेच्या रचनी,  उपयोगी पडावा….५, शारदेचा आशिर्वाद, त्यांच्यातर्फे […]

दवडू नका आयुष्य तुम्ही,  वेळ घालूनी असा तसा, पदरी येई निराशा तुमच्या,  गेला क्षण येईल कसा….१, मर्यादेतच जीवन असूनी,  गतीमान असते बघा, स्वत: भोवती केंद्रीत होता,  कसे जाणाल इतर जगा….२, ईच्छा असते वाया न जावे,  आयुष्य सारे विनाकारण, हर घडीला विचार असावा,  इतरांसाठी असते जीवन….३, जेंव्हां तुम्ही सेवा करीता,  इतर मनाचे भाव जाणूनी, तेच अर्पण होत […]

विचार, भावना अंतरज्ञान, संगत असते तिन्हीची यशस्वी करण्याजीवन, मदत लागते सर्वांची….१   तर्कशुद्धता ठरण्यासाठी, विसंगतीचा घेई आधार जीवनाचे सत्य उकलण्या, बुद्धी करीत राही विचार…२,   राग लोभ प्रेमादी गुण, जीवनाची चमकती अंगे, ‘भावनेचा’ आविष्कार होतां, एकत्र सर्वां चालण्या सांगे….३,   शोध घेत असता सत्याचा, अनेक अडचणी येती, सत्य हेच असूनी ईश्वर, अंतरज्ञान तेच पटविती….४   डॉ. […]