Articles by डॉ. भगवान नागापूरकर
कोण हा कलाकार ?
न पोंहचे झेप विचारांची, टिपण्या त्याचेच सौंदर्य अप्रतीम सृष्टीचा तो कर्ता, शोधण्या तयासी मन जाय थवेच्या थवे उडत जातां, पक्षी दिसती आकाशीं विहंगम ते दृष्य भासे, आनंदूनी टाकती मनासी बघतां संथ नदीकडे, लय लागूनी जात असे प्रचंड बघूनी धबधबा, चकीत सारे होत असे ऐटदार तो मयुर पक्षीं, आकर्षक ते नृत्य दाखवी सप्तरंगाचे इंद्रधनुष्य, काळजाचा ठाव घेई […]
जीवन प्रभूमय
जीवन काय आहे मला जे वाटत असे ते समजून घ्या तुम्हीं प्रभूमय ते कसे ….१ मृत्यूचा तो विचार कधी न येई मनी मृत्यू आहे निश्चित माहीत हे असूनी…२ भीती आम्हां देहाची कारण ते नाशवंत न वाटे मरूत आम्ही आत्मा असूनी भगवंत….३ आत्मा आहेची अमर मरणाची नसे भीती जी भीती वाटते ती देहाची असती….४ आत्मा नसे कुणी […]
‘ध्वनी’ – एक ईश्वरी उर्जा
सुर्यास्ताची वेळ होती. समोरचे नैसर्गिक द्दष्य टिपत बाकावर नामस्मरण घेत बसलो होतो. हाती मन्यांची माळा होती. सैरावैरा धावणारे मन केंव्हा सुर्यास्ताकडे, वा माळेकडे वा सभोवतालच्या परिसराकडे जात होते. थोड्याश्या अंतरावर एक तरुण हाती गितार घेऊन एका जुण्या गाण्याची धुंद वाजवीत होता. आम्ही दोघे समान परीस्थितीचे सहप्रवासी होतो. माझे नामस्मरण व ईश्वरी आराधनेत लक्ष केंद्रीत करण्याचा प्रयत्न. […]
सर्वात तोच आहे
अगणित तारे जीव जीवाणूं । अथांग विश्व अणू रेणू ।। रंगरूप हे नेत्री दिसती । भिन्न भिन्न राहूनी जगती ।। रस गंध दरवळे चोहीकडे । जगण्याचा तो मार्ग सापडे ।। हे जर आहे रूप ईश्वरी । बघती त्याला आमुच्या नजरी ।। सुख दु:ख ही त्याची निर्मिती । फिरे सदा आमचे भोवती ।। […]
वेड लावतोस तूं कुणां कुणां !
हे मुरलीधर मनमोहना वेड लावतोस तूं कुणां कुणां ? //धृ// तुझ्या भोवती नाचती गौळणी भान त्यातर गेल्या हरपूनी थकूनी गेल्या नाच नाचुनी विसरुनी गेल्या घरदारानां //१// वेड लावतोस तूं कुणां कुणां ? हे मुरलीधर मनमोहना रमले सारे गोकूळवासी पेंद्या, गोंद्या, सख्या, बन्सी बागडती सारें तव सहवासी करमत नाही तुजविण त्यांना //२// वेड लावतोस तूं […]
काव्यानुभव
फळ आज हे मधूर भासते, तपोबलातील अर्क असे । कष्ट सोसले शरिर मनानें, चिज तयाचे झाले दिसे…..१ बसत होतो सांज सकाळी, व्यवसाय करण्या नियमाने । यश ना पडले पदरी. केव्हा मान फिरविता नशीबाने….२ निराश मन सदैव राहूनी, मनीं भावना लहरी उठती । शब्दांना आकार देवूनी, लेखणी मधूनी वाहू लागती….३ लिहीता असता भाव बदलले, त्यात गुरफटलो पुरता […]
वडिलांचा आशिर्वाद
नव्हतो कधींही कवि वा लेखक कसे घडले कांहीं न कळले साहित्य सेवेचा गुण मिळूनी काव्य मजला सूचू लागले १ वाङ्‍मयाविषयी प्रेम होते वडीलांना त्या काळी अथांग ज्ञान त्यांनी मिळविले पुस्तके वाचूनी सगळी २ खो – खो मधल्या खेळा सारिखे खो देत ते गेले बसूनी साहित्याची ठेव सोपवूनी मज ते गेले चटकन निघूनी ३ गोंधळून गेलो […]
वेळेची एक संकल्पना
वेळ ही एक हालचाल ( Movement ) समजली गेली आहे. वेळ कधीच स्थीर नसते. जगाच्या चक्राप्रमाणे ती फिरत असते. प्रत्येक हालचालीसाठी वेळ लागते. त्यामुळे वेळ व हालचाल अर्थात Time and Movement ह्या एकच समजल्या गेल्या. हे शारीरिक स्थरावर. मानसिक स्थरावर ही संकल्पना वेगळी ठरते. दोन प्रश्न आहेत. १) काय ? अर्थात काय असावे . २) कसे […]
मक्षिकेचे आत्मसमर्पण
उडत उडत एक मक्षिका, देव घरांत ती शिरली, पुजा साहित्य आणि मूर्तिवरी स्वच्छंदानें नाचूं लागली…१, धुंदीमध्ये बागडत होती, मूर्तीच्या ती बसे शिरावरी धूप, गंध आणि सुमनावरूनी, जाई मध्येच प्रभू चरणावरी…२, पंख चिमुकले हलवीत ती, मूर्तीपुढें गांवू लागली प्रसाद दिसतां पंचामृताचा, प्रभू अर्पिण्यासी झेपावली…३, नैवेद्याच्या क्षीर सागरीं, आत्मसमर्पण तिने केले प्रभू सेवेत तल्लीन होवूनी, जन्माचे […]