थोडे अमृत अन् गुलाबजल थोडेसे मध,थोडे अत्तर
प्रदीप निफाडकरांची गझल
[…]
कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका
बोलली नाहीस तू अन् भावना कळली मला
प्रदीप निफाडकरांची गझल
[…]
पालखी आणू नका दारात माझ्या
प्रदीप निफाडकरांची गझल
[…]
तुटलेला तारा हा विचारतो गगन कुठे?
प्रदीप निफाडकरांची गझल
[…]
दोघातील मी
प्रदीप निफाडकरांची गझल
[…]
करायचे ते करून झाले अता
प्रदीप निफाडकरांची गझल
[…]
मैत्री
मैत्री मैत्री असते तरी काय स्वार्थ आणि स्वार्थ दुसरे काय असली गरज कि आठवतो तो मित्र मिळाली मदत कि वाटतो खरा मित्र स्वतःला विचारा असा असावा कि नाही मित्र पण आपल्या मित्राला पण हव असत काहीतरी हे विसरतो मित्र खरच हाथ नाही दिला एकमेका तर काय कामाचा मित्र पण मैत्रीमध्ये असावे मात्र निर्मल मैत्री आणि मैत्री […]
काय होते बाबासाहेब……
दीन,दलित,गोरगरीबांची आई होते बाबासाहेब . पिचलेल्या,ठेचलेल्यांची दाई होते बाबासाहेब. दाबलेल्या आवाजाचा हुंकार होते बाबासाहेब. तार नसलेल्या विणेचा झंकार होते बाबासाहेब. प्रयत्न..प्रयत्न…प्रयत्न यशस्वी प्रयत्न होते बाबासाहेब. मोजून मोपून सांगायचे तर अक्षरश: चौदावे रत्न होते बाबासाहेब. अंधाराला प्रकाशाशी जोडणारी नाळ होते बाबासाहेब. दांभिकतेच्या कानाखालचा जाळ होते बाबासाहेब. प्रज्ञा,शील,करूणेचे बीज होते बाबासाहेब. सुभेदार रामजींच्या कष्टाचे चीज होते बाबासाहेब. बुद्ध,कबीर,फ़ुलेंचा […]