हर्ष आहे शोक आहे, अजुनही माणूस तूं
त्याहुनी आश्चर्य आहे – अजुनही माणूस तूं !
राग हृदयीं लोभ हृदयीं अन् असूया द्वेषही
सर्व दुर्गुण असुनही हे, अजुनही माणूस तूं ?
ईश ना शकसी बनूं, सैतान तरि होऊं नको
त्यापरी स्वीकार कर हें – अजुनही माणूस तूं ।।
कधिच तूं बनलास फत्तर, तरि कधी नयनातलें
सांगतें जें नीर वाहे – अजुनही माणूस तूं ।।
श्वापदाहुन हीनतम कृत्यें तुझी, म्हणुनी तुला
देव ‘आ’ वासून पाहे – अजुनही माणूस तूं !!
— सुभाष स. नाईक
Leave a Reply